กลอนนี้ต่ายแต่งไว้ที่เว็ปอื่นในชื่อ ตาหวาน คะ..
โปรดอย่าเยียวยา..คนไร้ใจ
แววตาซื่อๆ..ที่ส่งมาให้..ด้วยใจเหงาๆ
คงพกพาเอา ความรู้สึกดีๆที่เคยฝัน
แต่อย่าเลยเธอ..เพราะฉันบรรเทาด้วย..ภูมิคุ้มกัน
อาจเผลอในฝัน เพราะฉันยังปุถุชน คนธรรมดา
ขอบคุณเธอที่มายาใจ..ให้คลายหมอง
แค่หนูทดลอง ตัวน้อยๆ...ที่..."ด้อยค่า"
เธอเอาน้ำใจ..ใส่ความห่วงใย..มาเยียวยา
แต่..ใจมันชา..เกินยาจะแก้..แค่..พอทุเลา.
หัวใจดื้อยา อย่าสนใจ ..จงไปเสียเถิด
อย่าปล่อยใจให้เตลิด..เพียงเพราะว่าเหงา
นับแต่นี้ไป..ขอขีดเส้นตาย..ให้กับสองเรา
วันใดเหงาๆ..อย่ามาเจอกัน..แค่นั้นพอ
โปรดอย่าเยียวยา..คนไร้ใจ
แววตาซื่อๆ..ที่ส่งมาให้..ด้วยใจเหงาๆ
คงพกพาเอา ความรู้สึกดีๆที่เคยฝัน
แต่อย่าเลยเธอ..เพราะฉันบรรเทาด้วย..ภูมิคุ้มกัน
อาจเผลอในฝัน เพราะฉันยังปุถุชน คนธรรมดา
ขอบคุณเธอที่มายาใจ..ให้คลายหมอง
แค่หนูทดลอง ตัวน้อยๆ...ที่..."ด้อยค่า"
เธอเอาน้ำใจ..ใส่ความห่วงใย..มาเยียวยา
แต่..ใจมันชา..เกินยาจะแก้..แค่..พอทุเลา.
หัวใจดื้อยา อย่าสนใจ ..จงไปเสียเถิด
อย่าปล่อยใจให้เตลิด..เพียงเพราะว่าเหงา
นับแต่นี้ไป..ขอขีดเส้นตาย..ให้กับสองเรา
วันใดเหงาๆ..อย่ามาเจอกัน..แค่นั้นพอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
