นี่แหละคือ ความรัก มักต่างค่า
เราบูชา แต่ไฉน กลายอดสู
มอบทั้งกาย ใจพร้อม ยอมเชิดชู
เขากลับดู เย็นชา ไม่มามอง
จึงระทม ถมทับ กับแผลเก่า
ที่อิงแอบ แนบเนา เป็นเจ้าของ
ให้จำจด รอยใจ ไว้ครอบครอง
กับเสียงร้อง ร่ำไห้ ในอุรา...
"สุนันยา"
เราบูชา แต่ไฉน กลายอดสู
มอบทั้งกาย ใจพร้อม ยอมเชิดชู
เขากลับดู เย็นชา ไม่มามอง
จึงระทม ถมทับ กับแผลเก่า
ที่อิงแอบ แนบเนา เป็นเจ้าของ
ให้จำจด รอยใจ ไว้ครอบครอง
กับเสียงร้อง ร่ำไห้ ในอุรา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
