จะถักทอ รอร่วม สวมกอดไว้
คล้องฤทัย อิงแอบ แนบความเข้ม
จะไม่ให้ ชายใด มาแทะเล็ม
จัดให้เต็ม ดวงมาน วานจงคอย
แม้มิรู้ หนทาง วันข้างหน้า
ด้วยศรัทธา ในรัก จักไม่ปล่อย
หลงละเมอ เพ้อพก อกจะพลอย
ให้เนื้อกลอย น้อยจิต คิดอยากตาย
พันทอง
รักยังแรงแสงไฟมิไหม้มอด
ในอ้อมกอดอุ่นไอไม่ขาดสาย
ไยน้อยจิตคิดข้ามถึงความตาย
เถิด-จงคลายขุ่นข้องอันหมองมัว
แล้วสดับกับสำเนียงเพียงแผ่วพลิ้ว
ผ่านเสียงลมโลมริ้วทิวไม้ทั่ว
หริ่งเรไรขานรับขับระรัว
ตราบจนชั่วฝันตื่นในคืนรัก
ในอ้อมกอดอุ่นไอไม่ขาดสาย
ไยน้อยจิตคิดข้ามถึงความตาย
เถิด-จงคลายขุ่นข้องอันหมองมัว
แล้วสดับกับสำเนียงเพียงแผ่วพลิ้ว
ผ่านเสียงลมโลมริ้วทิวไม้ทั่ว
หริ่งเรไรขานรับขับระรัว
ตราบจนชั่วฝันตื่นในคืนรัก
มิได้เคือง ขุ่นข้อง หมองดวงจิต
เพียงแต่คิด พิจารณา คราเสียหนัก
กลัวถูกลม ลวงล่อ ท้อยิ่งนัก
ให้เสัยหลัก ปักตรึง ขึงอุรา
พอละเมอ เผลอไผล ให้ตระหนก
กลัวหัวอก กลัดหนอง ต้องผวา
กลัวรักร้าว รานรอน ซ่อนน้ำตา
กลัวเสียท่า ยิ่งแล้ว แววมันมี
พันทอง
เพียงแต่คิด พิจารณา คราเสียหนัก
กลัวถูกลม ลวงล่อ ท้อยิ่งนัก
ให้เสัยหลัก ปักตรึง ขึงอุรา
พอละเมอ เผลอไผล ให้ตระหนก
กลัวหัวอก กลัดหนอง ต้องผวา
กลัวรักร้าว รานรอน ซ่อนน้ำตา
กลัวเสียท่า ยิ่งแล้ว แววมันมี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
