กลิ่นพะยอม หอมหวล ชวนชื่นจิต
เหมือนจริต ของนาง พลางไหลหลง
กลิ่นแก้มสาว พราวใส ให้พะวง
กลิ่นโฉมยง ปลงไม่ตก อกระรัว
โน่นเข็มป่า หอมระรื่น ชื่นนาสา
โน้มน้าวมา ดมดอม หอมไปทั่ว
เดินเดียวดาย กลางป่า ช่างน่ากลัว
เสียงชะนี เรียกหาผัว น่ากลัวใจ
ถ้ามาคู่ กับพี่ ชี้ชมนก
โพระดก ร้องสนั่น แสนหวั่นไหว
รีบเดินจ้ำ กลัวค่ำ ในพงไพร
หอมคัตเค้า เร้าฤทัย จำใจจร
โอ้หัวอก ของสาว ร้าวเหลือแสน
จำจากแฟน มาลำพัง ยังทอดถอน
ตะวันลับ ทิวป่า แสนอาวรณ์
ให้ร้าวรอน เดินเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
พันทอง
เหมือนจริต ของนาง พลางไหลหลง
กลิ่นแก้มสาว พราวใส ให้พะวง
กลิ่นโฉมยง ปลงไม่ตก อกระรัว
โน่นเข็มป่า หอมระรื่น ชื่นนาสา
โน้มน้าวมา ดมดอม หอมไปทั่ว
เดินเดียวดาย กลางป่า ช่างน่ากลัว
เสียงชะนี เรียกหาผัว น่ากลัวใจ
ถ้ามาคู่ กับพี่ ชี้ชมนก
โพระดก ร้องสนั่น แสนหวั่นไหว
รีบเดินจ้ำ กลัวค่ำ ในพงไพร
หอมคัตเค้า เร้าฤทัย จำใจจร
โอ้หัวอก ของสาว ร้าวเหลือแสน
จำจากแฟน มาลำพัง ยังทอดถอน
ตะวันลับ ทิวป่า แสนอาวรณ์
ให้ร้าวรอน เดินเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
พันทอง
เที่ยวตามห้างเพลิดเพลินเจริญจิต
หยิบนู่นนิดนี่หน่อยค่อยซื้อหา
ไยไม่เดินไพล่ไปเดินไพรพนา
หรือเห็นป่าน่าเดินจนเพลินแด
เหลือบริ้นไรไต่ตอมเข้าล้อมกัด
จะรุมฟัดผิวผ่องสองปรางแม่
อันงูเงี้ยวเขี้ยวขอก็จะแล
ทั้งตำแยหนามไหน่จะไชชอน
พวกเสือสางค่างลิงกระทิงกระซู่
จะตามจู่โจมตีต้องหนีว่อน
เมื่อเพ-ลาสายัณห์ตะวันรอน
จะหลับนอนบนคาคบหลบระวัง
พวกผีไพรใจหยาบช้าจะหาเหตุ
อีกพวกเปรตผีร้ายพรายกระหัง
โขมดดงเสือสมิงน่าชิงชัง
จะตามหลังรังควานให้รานรอน
กลัวแม่ตกเป็นเหยือเสือพวกนั้น
ต้องอาถรรพณ์ผีป่าพาสังหรณ์
จะม้วยดิ้นสิ้นลมระทมมรณ์
ไยไม่จรหนีป่ามาเข้าเมือง
อันแสงสีมีส่องไม่ต้องหนาว
เหมาะกับสาวนักหนาเมื่อฟ้าเหลือง
ทั้งบาร์ผับแสงสีมีเมลือง
จะประเทืองชีวิตควรพิศนา
ทั้งน้ำไฟไอทีล้วนมีหมด
ไม่สลดขวัญขลาดหวาดผวา
ล้วนแสงสีศิวิไลล่อนัยตา
ย่อมจะพาคราได้เห็นให้เอ็นจอย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
