ชะตาฉัน

ชะตาฉัน

ไม่เคยโทษ ชะตา ฟ้าลิขิต
ไม่เคยคิด ว่าตน มีปมด้อย
เพียงแต่เจียม ตัวเอง ว่าต่ำต้อย
ดุจหิ่งห้อย น้อยแสง แห่งพงไพร

ยากจะแข่ง กับจันทรา คู่ฟ้ากว้าง
เป็นคู่สร้าง คู่สม ชื่นชมไว้
เหมือนเธอเขา เข้ากัน เกินสิ่งใด
เป็นคู่ใกล้ คู่ชิด สนิทมั่น

ถ้าเปรียบเทียบ เธอกับเขา ในละคร
เสมือนตอน พระกับนาง ในฉากนั้น
ร่วมทักทอ ภาพหวาน แห่งความฝัน
ซึ่งมีฉัน เป็นตัวโกง แทรกกลางใจ

แต่สุดท้าย ตัวร้าย ต้องพ่ายแพ้
เพราะรักแท้ ยากเกิน ทำลายได้
เธอกับเขา มีความสุข คู่กันไป
ตัวฉันเอง ร้องไห้ อีกสักครา

ไม่เคยโทษ ชะตา ฟ้ากำหนด
ยอมรับกฏ ความเป็นไป ได้แล้วจร้า
เพราะฉันคือ หิ่งห้อย แห่งพนา
กลับไปหา ดอกชบา คู่เคียงกัน