๐เธองดงามพิสุทธิ์ในชุดขาว
รอยยิ้มพราวเหมือนธารที่รินไหล
แววตาเธอโชติช่วงด้วยห่วงใย
ตรวจวัดไข้ รักษา พยาบาล
๐คนป่วยถูกทุกข์เหน็บร้อนเจ็บหนัก
เธอพร้อมจักก้าวมามือประสาน
เอ่ยวจีเหมือนว่าคุ้นมานาน
เธอแสนหวานเมตตารักการุญ
๐วันนี้เธอยืนยันเช่นนั้นไหม
ปลอบคนไข้ให้พบความอบอุ่น
พร้อมรอยยิ้มแววตาอิ่มละมุน
สร้างความคุ้นดุจยารักษาใจ
๐หรือเธอเปลี่ยนแปรผันตามวิถี
เปลี่ยนชุดสีขาวสวยที่สวมใส่
เป็นชุดของนักล่าเงินกำไร
ทิ้งชาวไร่ให้ช้ำรินน้ำตา
๐หรือรับแต่เศรษฐีผู้มีทรัพย์
ไม่อยากรับยาจกผู้ปวดปร่า
รอคอยเพียงคนป่วยรวยเงินตรา
ลืมชุดขาว ทิ้งค่าจรรยาบรรณ
หวังว่าเธอยังรักในศักดิ์ศรี
และยังมีหัวใจนักใฝ่ฝัน
พร้อมช่วยเหลือคนจนขัดสนพลัน
ชุดขาวนั้น....เธอคงใส่ด้วยใจจริง!ฯ
อริญชย์
๓๑/๓/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
