ยากจัง นั่งหงุบหงับ ไม่ได้ศัพท์ จับกระเดียด
ผ่อนใจ ไยยังเครียด กลอนละเอียด ละเมียด ละไม
ดินสอ อันทู่..ทู่ ก็ยังอยู่ ไม่ไปไหน
จดจ้อง คำคล้องใจ คิดเท่าไหร่ กลอนไม่มา
โมโห ซะจนหิว ฉิวก็ฉิว คล้ายคนบ้า
หนึ่งวรรค สลักมา น้องประภาฯ แทบมรณัง...
แซมค่ะ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
27 พฤษภาคม 2024, 04:16:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บทกวีควรมีชีวิต (อ่าน 14887 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
