กลอนนี้ เขียนเมื่อวันแม่
ไม่ต่อสัมผัสนะคะ
อยากแจมด้วย
***
อันความรัก ของแม่ แท้ยิ่งใหญ่
บริสุทธิ์ เกินใด จะเทียบหา
หากจะเปรียบ ดั่งมณี สีงามตา
คือเพชรแท้ ล้ำค่า ประดับจินต์
มีมีสิ่ง ทำลาย ที่หมายพราก
รักแม่ฝาก ลูกยา พาถวิล
ขอบฟ้ากว้าง ยังว่าน้อย รักร้อยริน
จากชีวิน ของแม่ แค่เสี้ยวใจ
ทั้งชีวี พลีได้ เพื่อให้ลูก
สายใยผูก เพียงขวัญ ไม่หวั่นไหว
ปรารถนา คือสุข มอบลูกไป
ถึงแม่ทุกข์ ยอมได้ ในดวงมล....
"สุนันยา"
ไม่ต่อสัมผัสนะคะ
อยากแจมด้วย
***
อันความรัก ของแม่ แท้ยิ่งใหญ่
บริสุทธิ์ เกินใด จะเทียบหา
หากจะเปรียบ ดั่งมณี สีงามตา
คือเพชรแท้ ล้ำค่า ประดับจินต์
มีมีสิ่ง ทำลาย ที่หมายพราก
รักแม่ฝาก ลูกยา พาถวิล
ขอบฟ้ากว้าง ยังว่าน้อย รักร้อยริน
จากชีวิน ของแม่ แค่เสี้ยวใจ
ทั้งชีวี พลีได้ เพื่อให้ลูก
สายใยผูก เพียงขวัญ ไม่หวั่นไหว
ปรารถนา คือสุข มอบลูกไป
ถึงแม่ทุกข์ ยอมได้ ในดวงมล....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
