Re: คิดถึง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
04 พฤษภาคม 2024, 11:43:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: คิดถึง  (อ่าน 35480 ครั้ง)
D
นักรบทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,894


ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ


เว็บไซต์
« เมื่อ: 17 กุมภาพันธ์ 2012, 09:09:PM »

ยังมีพี่อีกคนที่คิดถึง
ใยเธอจึงลืมกันให้หวั่นไหว
แม้นสายบัวตัดเยื้อยังเหลือใย
แต่จอมใจตัดรักไม่ฝากลา
สิ้นสวาทขาดกันสะบั้นหัก
รอยไถรักปักให้อาลัยหา
เฝ้าลำพึงถึงความหลังครั้งแก้วตา
เคยนำพาหยอกเย้ากระเซ้าทรวง
เจ้าเอียงอายพี่ชายประคองจูบ
บรรจงลูบเนื้อนวลเฝ้าครวญหวง
เคยร่วมเรียงเคียงไล้ใต้จันทร์จวง
ชี้ชมดวงเดือนสวยช่วยกล่อมเกลา
สามวันลานารีลี้เป็นอื่น
รักเคยชื่นขื่นขมจมความเหงา
กลิ่นรักลอยคอยนางร้างไร้เงา
เหลือความเศร้าเป็นเพื่อนเฝื่อนอุรา
น้องนั้นมีมากชายมาหมายรัก
ต้องอกหักพ่ายแพ้แม่ดินจ้า
หอบแผลใจจากไปให้ไกลตา
เพื่อเวลาช่วยเยียวยารักษารอย.....(แผลรัก)

(ช่อนี้ดินมอบให้พี่ดุลย์นะคะ..ขอบคุณค่ะ)
อ้าวพี่ดุลย์ ใจดีที่คิดถึง
ทำไมพึ่งจะมารักพาถอย
ดินรอพี่นานเนิ่นเกินจะคอย
ทิ้งให้น้อยใจอยู่รู้ไหมหนา

มาตัดพ้อต่อว่า-ว่าไม่รัก
รอยไถหักที่ไหนไม่แลหา
เมื่อยามที่พี่ไปอยู่ไกลตา
นึกหรือว่าดินไม่รู้เจ้าชู้จัง

มีที่ไหนพี่มาลูบมาจูบดิน
พี่เมาฝิ่นกินยามาละมั้ง
จำคนผิดแล้วพี่นี่อำกัน
สาวคนนั้นเมียพี่ที่บ้านไง

พอและพี่บอกคิดถึงไม่ซึ้งหรอก
ดินขอบอกพี่เป็นอื่นชื่นไม่ไหว
มาวันนี้คิดเมโมโถแล้วไง
พ่อปลาไหลสไลท์ลื่นพื้นเป็นมัน

น้องไม่มีชายมากหลากล้นเหลือ
ที่จุนเจืออยู่นี่พี่ทั้งนั้น
เขาใจดีมีเมตตาสารพัน
พี่ดุลย์ฝันไปก่อนน้องถอนลา

เคารพรัก
ผู้หญิงดินๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ลมหนาว, panthong.kh, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์, Thammada, sunthornvit, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06 พฤษภาคม 2012, 11:06:PM โดย ละอองดิน » บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s