เคยเลี้ยงหมาตัวผู้อยู่บนบ้าน
ดุเอาการจึงไม่เหมือนใครเขา
ต้องถูกขังในบ้านพานซึมเซา
จึงแสนเหงาขาดใครมาให้ฟัน
วันหนึ่งมันนอนคู้อยู่บนบ้าน
หลับไปนานสักหน่อยคงพลอยฝัน
ทำท่ามีมิ่งมิตรติดสัดกัน
อสุจิก็พลันพุ่งรดเรือน
สะดุ้งตื่นเห็นเราเฝ้านั่งจ้อง
มันก็มองสบตาตีหน้าเจื่อน
รีบลุกเลียเกลี้ยงไปไม่แชเชือน
เป็นเครื่องเตือนรู้ว่าหมาฝันเป็น
ดาวอาชาไนย
(ต่อสัมผัสกับท่านมุนีน้อย สัมผัสสระเอา "เพราะหมาไงหวงก้างช่างเข้าเค้า")
[/font]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
