บอก คำขานผ่านพิรุณอุ่นไอฟ้า

เล่า  ผ่านผาม่านสวรรค์วรรณศิลป์

คำ   เลอค่ามายาร่างสร้างแผ่นดิน

มนุษย์ ยินเสียงเสนาะเพราะกังวาน

สุด   เพรียกพร่ำร่ำครวญตรวนโซ่ติด

แท้   ลิขิตโลกต่อแต้มแซมสังขาร

จริง   ประจักษ์หนักแน่นแล่นล่วงกาล

ใจ    ร้าวรานหลงคำำช้ำกมล


คำมนุษย์เล่าอ้าง      สุดชึ้ง ตรึงจิต
หลงแค่เพียงคนึง     ก่อช้ำ
อาจเพราะเชื่อคิดถึง  เปรียบดั่ง จมปรัก
พิษชุ่มอกกลืนกล้ำ    เจ็บแท้คำหวาน


อาทิตย์สีดำ