โอ้ณัชชา เธองาม เมื่อยามพิศ
ใจยิ่งติด หล่มเล่ห์ เสน่หา
พาลุ่มหลง มั่นหมาย ร่วมชายคา
เทพธิดา มาดิน ให้ดิ้นตาย
ส่วนนางยักษ์ ขมูขี ที่เอ่ยถึง
คือครั้งหนึ่ง นางฟ้า มากลับหาย
เปลี่ยนธาตุแท้ แลเห็น อยากเร้นกาย
แทบวางวาย สิ้นชื่อ เพราะมือเธอ
อันสาวสวย รวยคำ ที่พร่ำหวาน
เธอชอบหว่าน เสน่ห์ไป ให้ชายเผลอ
พอลุ่มหลง มนตร์ดำ ช้ำใจเจอ
ต้องร้องเออ ความคิด ตูผิดเอง...
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
