Re: ถึงคน....ที่ไม่เหมือนเดิม

ฝากหวัง สั่งใจ

ด้วยความรักความหลงคงความหมาย
ยังติดใจติดกายคล้ายติดเสมอ
ถึงหนึ่งคนหนึ่งใครหนึ่งได้เจอ
ให้พร่ำเพ้อพร่ำครวญชวนพร่ำคำ

ว่าคิดถึงคิดหาคิดพาห่วง
มองเดือนดวงเดือนดับกับเดือนคว่ำ
มองฟ้ากว้างฟ้าไกลไร้ฟ้าดำ
คอยด้วยฉ่ำด้วยเฉาด้วยเหงาคอย

รักยังมียังคงยังตรงต่อ
ไม่กลับก่อกลับคำกลับทำหงอย
หนึ่งไม่เปลี่ยนไม่วางไม่ห่างกลอย
นับวันคอยวันคืนวันชื่นชม

จึงให้มั่นให้มุ่งให้รุ่งจิต
รักสนิทติดสนองปองสนม
มีเพียงเธอเพียงหวังเพียงสั่งลม
ฝากสู่พรหมสู่แถนสู่แดนใจ(เธอ)

"บ้านริมโขง"

กลบท ตรีพิธพรรณ
มีข้อบังคับให้ คำเดียวกันซ้ำกัน ๓ ครั้ง ภายในวรรคหนึ่ง ๆ และคำซ้ำนั้นจะอยู่ตอนใดของวรรคได้ทั้งนั้น

~ใจจำยอม~

คำสั่งฟ้าสั่งกั้น...บัญชาสั่ง
ไกลเกินหวัง...สูงเกินเกินคว้าไขว่
รักสูญสิ้นสิ้นเชื้อ...สิ้นเยื่อใย
ยังอาลัย...อาวรณ์อาทรเธอ

หยาดน้ำตาน้ำใส...ไหลดั่งน้ำ
เธอยื่นช้ำ...หยิบยื่นยื่นเสนอ
เพราะค่ารักล้ำค่า...ค่าเลิศเลอ
แม้ใจเก้อ...ใจช้ำ"ใจจำยอม"

---สะเลเต---