ทุกหย่อมหญ้านคราโกลาหล
เสียงปืน ไฟ ฝูงชนอลหม่าน
ควัน ขี้เถ้า คลุมฟ้าสถานการณ์
ปวดร้าวรานแลเลือดระบายดิน
เสียงโอดครวญร้องไห้ให้เซ็งแซ่
ชนะ แพ้ เพียงภาพตายราบสิ้น
สงครามคือปีศาจอาฆาตกิน
ทุกชีวินสินทรัพย์มิกลับคืน
ทหารเจ็บชนตายนอนเกลื่อนกลาด
น้ำสีชาดนองล้นคนขมขื่น
ประชาชนตอนนี้ไร้ที่ยืน
มิอยากตื่นจากฝันที่บรรลัย
สงครามจบพบแต่ความสูญเสีย
ผัว ลูก เมีย มิรู้อยู่ที่ไหน
ประชาชนอย่างนั้นผิดอันใด
ถึงต้องร่วมร้องไห้ไฟสงคราม
เสียงปืน ไฟ ฝูงชนอลหม่าน
ควัน ขี้เถ้า คลุมฟ้าสถานการณ์
ปวดร้าวรานแลเลือดระบายดิน
เสียงโอดครวญร้องไห้ให้เซ็งแซ่
ชนะ แพ้ เพียงภาพตายราบสิ้น
สงครามคือปีศาจอาฆาตกิน
ทุกชีวินสินทรัพย์มิกลับคืน
ทหารเจ็บชนตายนอนเกลื่อนกลาด
น้ำสีชาดนองล้นคนขมขื่น
ประชาชนตอนนี้ไร้ที่ยืน
มิอยากตื่นจากฝันที่บรรลัย
สงครามจบพบแต่ความสูญเสีย
ผัว ลูก เมีย มิรู้อยู่ที่ไหน
ประชาชนอย่างนั้นผิดอันใด
ถึงต้องร่วมร้องไห้ไฟสงคราม
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
