ในคืนจันทร์กระจ่างพร่างพราวแสง
ดาวไร้แรงแสงอับสลับฝัน
ลมรำเพยเชยกลิ่นมะลิวัลย์
ไก่กระชั้นขันก้องทำนองเพลง
ละอองเย็นโปรยปรายดุจสายหมอก
เป็นระลอกคลุมทั่วเสื้อตัวเก่ง
ไม่อาจเคลื่อนกายตนอลเวง
ให้ยำเกรงความห้าวจากดาวเดือน
ได้แต่เพียงยืนมองใจร้องร่ำ
ทนระกำหัวใจใครจะเหมือน
ถูกเทรักหักฝันนั้นสะเทือน
มาถูกเดือนเตือนย้ำคำ “ฟ้า” ไกล
แม้นรู้ว่าเดือนสวยนั้นอยู่สูง
ยังถูกจูงด้วยฝันสุดหวั่นไหว
อยากเอื้อมถึงดึงคว้ามาคู่ใจ
เหมือนเอื้อมได้ในฝันคืนวันวาน
ความเป็นจริงช่างโหดร้ายต่อชายนัก
ถูกเขาผลักหักทิ้งไร้สิ่งหวาน
เหลือไว้เพียงหัวใจที่ร้าวราน
ยากประสานคืนครอง...เหม่อมองจันทร์
ดาวไร้แรงแสงอับสลับฝัน
ลมรำเพยเชยกลิ่นมะลิวัลย์
ไก่กระชั้นขันก้องทำนองเพลง
ละอองเย็นโปรยปรายดุจสายหมอก
เป็นระลอกคลุมทั่วเสื้อตัวเก่ง
ไม่อาจเคลื่อนกายตนอลเวง
ให้ยำเกรงความห้าวจากดาวเดือน
ได้แต่เพียงยืนมองใจร้องร่ำ
ทนระกำหัวใจใครจะเหมือน
ถูกเทรักหักฝันนั้นสะเทือน
มาถูกเดือนเตือนย้ำคำ “ฟ้า” ไกล
แม้นรู้ว่าเดือนสวยนั้นอยู่สูง
ยังถูกจูงด้วยฝันสุดหวั่นไหว
อยากเอื้อมถึงดึงคว้ามาคู่ใจ
เหมือนเอื้อมได้ในฝันคืนวันวาน
ความเป็นจริงช่างโหดร้ายต่อชายนัก
ถูกเขาผลักหักทิ้งไร้สิ่งหวาน
เหลือไว้เพียงหัวใจที่ร้าวราน
ยากประสานคืนครอง...เหม่อมองจันทร์
"บ้านริมโขง"