ฟ้าชอกช้ำ ซ้ำบ่อย เพราะน้อยจิต
ลองตรองคิด นิดหนา ว่าถูกไหม ?
ใครใจช้ำ จำพราก ไปจากใคร
ฝากฟ้าไป ให้เขา เฝ้ารับรู้
เขาคนนั้น ฝันกลับ เพราะรับทราบ
ให้ปลื้มปลาบ อาบใจ ใครรออยู่
ก็ฝากฟ้า มาสั่ง ยังเฝ้าดู
และเชิดชู คู่ใจ ไม่จืดจาง
ใครสมหวัง ดั่งปอง ได้ครองรัก
หวานกันนัก สักน้อย ไม่ถอยห่าง
ก็ฝากฟ้า มาชิด สนิทนาง
กี่ร้อยทาง ปางไหน ให้ฟ้าแทน
จะปางเศร้า ปางสุข ปางทุกข์หนัก
หรือปางรัก ปางห่วง ปางหวงแหน
ฟ้าก็จำ นำส่ง ทุกดงแดน
เป็นขาแขน แทนใจ ให้ทุกคน
น้ำตาย้อย น้อยใจ ใครรู้บ้าง
ไหลพรูพร่าง อย่างไร ใครบ้างสน
เป็นสื่อกลาง ทางสุข ทุกกมล
ยามทุกข์ทน จนใจ ใครบ้างแล
ถึงคราครั้ง วังเวง ฟ้าเองโศก
ร่ำวิโยค โลกปิด มิดดวงแข
น้ำตาร้อง นองล้น ท้นดวงแด
ถามแย่แย่ แค่ใคร ไหนฝากมา
Moo Dum