ก่อนเธอลืมตาตื่น
ฉันคลี่กระดาษเปล่าเพื่อวาดผืนฟ้า . .. ของวันพรุ่งนี้
พระอาทิตย์กับแมกไม้ . . นกกางปีกบินไป . . ลงสีไม้สดใสดี
ดอกไม้นานาชนิดผลิบานหลากสี . . .
ภาพวาดที่บรรจงเขียนนี้ . . เพื่อมอบให้เธอ
ลงลายมือชื่อกำกับใต้ภาพตรงมุมด้านขวา
พร้อมกับข้อความที่เขียนด้วยน้ำตา . .. ว่ารักเสมอ
ใต้ต้นไม้ใบเขียว . . ฉันวาดคน ~ คนเดียวใต้ต้นไม้ - - นั่นคือ "เธอ"
จงเติมอีกคนใต้ร่มเงาไม้ที่อยากเจอ . .. ได้ตามใจ
รู้เหตุผลไหม? เพราะเหตุใดภาพวาดจึงเขียนค้าง
เพราะฉันมองเห็นภาพอดีตทุกอย่าง . .. ภายใต้ท้องฟ้าสดใส
เห็นเธอ - - แต่ไม่เห็นว่าหัวใจเธออยู่กับใคร
เห็นความรักผุพังเปลี่ยนไป . .
จึงเว้นที่ว่างเอาไว้ . . . ให้กับใจโลเลของเธอ~*
. .. แป้งน้ำ . ..
ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาว, ที่เจือไปด้วยกลิ่นสี
ฉันยังคงกุลีกุจอตอกเฟรม เพื่อขึงผืนผ้าใบ เฟรมแล้ว เฟรมเล่าอยู่เสมอ
พู่กันหลายขนาด.. วาดฉาก~.. วาดเงา~จนตาเริ่มเบลอ.
แล้วหลับตาลงก็เห็นแต่ภาพเธอ ที่พบเจออยู่ในใจที่เวิ้งว้าง
..มีอยู่เพียงภาพเดียว ที่เปล่าเปลี่ยวเดียวดาย..
เหมือนภาพสุดท้าย ระบายสีที่ยังคงค้าง
อยู่กับดวงตา ที่มีน้ำใสห่อหุ้มที่แก้วตาเจือจาง
ภาพแลเงาบาง บาง ที่วางข้างขาตั้งกับพู่กันที่รอพร้อมจะระบายทีแปรง
รู้เหตุผลไหม? ว่าทำไมปล่อยว่างให้ค้างคาอยู่อย่างนั้น
ก็ความฝัน นะสิ กับรอยยิ้มที่เหมือนจงใจแอบแฝง
เห็นเธอส่งยิ้มให้กับ ใครคนหนึ่งที่ไม่เคยแสดง
แล้วเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลง เหมือนแกล้งให้ภาพนั้นค้างลง ตรงไม่มีรอยยิ้มของเธอ~*...
รการตติ
ขอบคุณภาพจากGoogleครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
