วาโยต้องแมกไม้       พริ้วไหว
ธารหลั่งแลล่องไหล       ชื่นหล้า
ยินเสียงแว่วเรไร           นกกู่
ล้วนเหล่าจักคงไว้          ไม่แคล้ว สิ้นไป

มีความรู้สึกว่าแปลกๆที่ไม่รู้จะแก้ตรงไหนจริงๆ 
ตั้งใจจะให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นความสำคัญขอธรรมชาติน่ะครับ
แต่ยังรู้สึกว่ายังไม่ตรงตามฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ฝากทุกท่านแนะนำหน่อยนะครับ