Re: ไม่ดี อย่าให้คะแนน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
12 พฤษภาคม 2024, 11:03:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ไม่ดี อย่าให้คะแนน  (อ่าน 17503 ครั้ง)
muneenoi
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 628
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 772


~มี-ในสิ่งที่ไม่มี ไม่มี-ในสิ่งที่มี~


« เมื่อ: 24 มีนาคม 2013, 06:08:PM »

หากอยู่เป็นขันที ตายดีกว่า
คงเหว่ว้า นอนหนาว สาวไม่สน
มีดท่านหมู สู้สุดฤทธิ์ คิดกังวล
หลบให้พ้น กลัวโดนหั่น เป็นขันที

ขอเป็นจอมมุนี ที่ยิ่งใหญ่
พักกายใจ ให้สงบ จบวสี
ตัดสวาส ขาดบ่วง ห้วงโลกีย์
เรื่องนารี ไม่ขอยู่ง มุ่งบำเพ็ญ

วอนแม่ชีดาบทื่อ อย่าดื้อด้าน
จะเสียการ ผ่านมา ข้าได้เห็น
กลัวตบะ สั่นคลอน ตอนเย็นๆ
เดี๋ยวจะเป็นจอมมุนี ที่เสียตัว...... ขำแบบกระแดะหน่อยๆ  ขำขี้แตกขี้แตน


      แบร่ๆ

      "มุนีน้อย"


ไม่อาจกล้า  ราวี  มุนีน้อย
แค่ปลดถ้อย  ปล่อยนำ  คำชวนหัว
ผู้ทรงศีล  ยินไป  อย่าได้กลัว
จะขุ่นมัว  หัวใจ  ให้แตกญาณ

เป็นขันที  ขันถื่  ดีกว่าไหม?
ถ้าต่อไป  ไม่ขัน  จะสั่นพล่าน
รันทดท้อ  หงอใจ  ไม่เข้าการ
เปรียบประมาณ  ตาลเดี่ยว  ยืนเหี่ยวตาย

อนุโม-ทนา  ขอสาธุ
ท่านบรรลุ  สุขี  มุนีฉาย
บำเพ็ญพรต  รจนา  มามากมาย
เพื่อนหญิงชาย  ได้อ่าน  สำราญกัน

Moo Dum

 ชอบใจๆ



เป็นขันที แต่ขันถี่ นี้มันกลุ้ม
มรสุม กิเลสมาร รำคาญหลาย
จับเข้ากรง ยังคงขัน มันส์กระจาย
อยากจะตาย เพราะนกเขา เราขันดี

ถึงเช้าสาย บ่ายเย็น ไม่เว้นร้อง
ยังจองหอง ร้องจุ๊กกรู๊ ดูขันถี่
เล่นเอาญาณ ฌานสงบ ต้องหลบลี้
นกอัปรีย์ ยังดึ๊งดั๋ง ไม่ฟังใคร

ถึงตีห้า ผวาฟื้น ตื่นก่อนไก่
นกจัญไร ปั่นป่วน กวนอยู่ได้
ไม่อยากเป็น ตาลเหี่ยว เปลี่ยวหัวใจ
แต่ทำไง มันจำเป็น ต้องเห็นดี

สงสัยต้อง พึ่งท่านหมู ดูให้หน่อย
มีดสั้นสอย ปาดคอ รอต้มจี่
ให้มันหยุด ร้องจุ๊กกรู ดูสักที
หยุดขันถี่ เป็นขันที คราวนี้แล..... ขำขี้แตกขี้แตน emo_32ขำๆ เน้อ พี่น้อง เอาหนุกอย่าคิดมาก55555

    แบร่ๆ

    "มุนีน้อย"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, saknun, Moo Dum, ไพร พนาวัลย์, ลิตเติลเกิร์ล, Prapacarn ❀, Shumbala, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, เนิน จำราย, จารุทัส

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s