กลอนแนวดอกสร้อยสุภาษิตที่ควรอนุรักษ์ไว้เน๊าะ


ร้องลำนกกระจอกทอง

 

     นกเอ๋ย นกกิ้งโครง
หลงเข้าโพรง นกเอี้ยง เถียงเจ้าของ
อ๋อยอี๋เอียง อ๋อยอี๋เอียง ส่งเสียงร้อง
เจ้าของ เขาว่า น่าไม่อาย

     แต่นก ยังรู้ ว่าผิดรัง
นักปราชญ์ รู้พลั้ง ไม่แม่นหมาย
แต่ผิด รับผิด พอผ่อนร้าย
ภายหลัง จงระวัง อย่าพลั้งเอย ฯ

รับข้อมูลจาก "http://th.wikisource.org/w/index.php?title=%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A2%E0%B8%87&oldid=35616"


http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99