-มอบดอกไม้รับขวัญ-
แม้นมิทราบเหตุชัดที่ขัดข้อง
อยากจะลองปลอบขวัญวันโหยหา
โลกภายนอกหลอกช้ำกินน้ำตา
กลับพลับพลาเราเถิดเปิดห้องใจ
แม้นมิเคยเชยชิดสนิทน้อง
ยังหมายปองจ้องตาคราหวั่นไหว
หากอึดอัดขัดเคืองแม้เรื่องใด
น้ำตาไหลจะช่วยซับ..กลับบ้านกลอน
"มุนีน้อย"
อยากจะลองปลอบขวัญวันโหยหา
โลกภายนอกหลอกช้ำกินน้ำตา
กลับพลับพลาเราเถิดเปิดห้องใจ
แม้นมิเคยเชยชิดสนิทน้อง
ยังหมายปองจ้องตาคราหวั่นไหว
หากอึดอัดขัดเคืองแม้เรื่องใด
น้ำตาไหลจะช่วยซับ..กลับบ้านกลอน
"มุนีน้อย"
ขอบคุณค่ะ
แม้นมิเคยรู้จักเห็นพักตร์พี่
ขอบคุณที่มีใจมิถ่ายถอน
ส่งถ้อยหวานขานเจือเอื้ออาทร
ด้วยอักษรรินรื่นแสนชื่นใจ
เห็นวจีตอบรับประทับจิต
เหมือนสนิทแนบเนาคราวอ่อนไหว
เอื้อมมืออุ่นโอบรับกำซาบใน
ชื่นกระไรน้ำถ้อยเรียงร้อยความ..
“สุนันท์ยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
