Re: รำพันแทนเจ้าหนวดตัด

น่ารักเท่าแมวเลยคุณงาย(เป็นแมวอยู่แล้วหมายถึงบุญเยือนนาคุณงาย) เห็นเจ้าเหมี๋ยวโดนตัดหนวดแล้วคิดถึงตัวเองตอนเด็กๆ ตอนนั้นพิมพ์วาสอยู่อนุบาล๒ ตอนนั้นมีแมวสีขาวกับแมวสีแดงขาวถูกนำมาทิ้งหน้าบ้านของพิมพ์วาสใส่ถุงปุ๋ยมาเลย (ตอนอยู่ประโคนชัย)แม่ของพิมพ์วาส สงสารเลยเอามาเลี้ยง ตอนนั้นพิมพ์วาสดีใจมากที่มีสัตว์เลี้ยงตัวแรกในชีวิต จากนั้น พอพิมพ์วาสขึ้น ป.๑ พิมพ์วาสเห็นกรรไกรของแม่วางอยู่(แม่พิมพ์วาสสอนอนุบาลค่ะตอนนั้น จำได้ กำลังส่งนักเรียนอณุบาลเข้าแข่งขันตัดปะระดับอนุบาล) แล้วพิมพ์วาสก็เห็นกรรไกรของแม่วางอยู่ พิมพ์วาสนึกสนุกไอเอากรรไกรแม่มา ตัดหนวดเจ้าแมวส้มขาว(เจ้าถุงเงิน)โดนพ่อดุเลย ไม่กล้าไปยุ่งกับหนวดอันเรียวยาวของลูกถุงเงิน(ถุงเงินจากโลกแล้ว เหลือเจ้าคุณสัก ไว้ ๑ ตัว เป็นทายาทหนะคะ)

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

ตอนเราเป็นเด็ก อุ้มแมวตัวเล็ก ขนสีส้มขาว
หูตั้งขึ้นชี้ หางนี้แสนยาว ดวงตาแพรวพราว แลดูน่ารัก

ตอนเด็กแสนซน จับแมวตัดขน- หนวดเจ้านั้นจัก-
สั้นลงทันใด พ่อได้เตือนตัก ถ้ารักแมวนัก อย่าตัดหนวดแมว