พบ หญิงหนึ่งอุ้มลูกด้วยผูก จิต-
ใจ แนบชิดฟ้าร้องเด็กร้อง จ้า-
ระหวั่น อกกอดแดแม่มอง ตา-
ฉ่ำ เกินกว่าพันผูกลูกดูด นิ้ว-
น้อย แม้แม่เปียกฝนจน ถลา-
รับ สายตาเอียงอายด้วยใจ หวิว-
หวั่น แต่ความเป็นแม่ไม่บิด พลิ้ว-
ไหว ลูกหิวจนพร่าน้ำตา หลั่ง-
ไหล รินจนรถมาเที่ยวสุด ท้าย-
ที่ จอดป้ายเธอขึ้นเบาะด้าน หลัง-
จาก ที่ต้องหลบหาที่กำ บัง-
ของ คนนั่งแถวก่อนตอนขึ้น รถ-
นั่ง ด้วยการป้องปกจากอก แม่-
นั้น มอบแก่ลูกไว้ไม่ให้ อด-
ดื่ม เลือดเนื้อกลั่นให้อุ่นใน รส-
กลั่น รินหยดสายธารแห่ง มารดา-
นั้น ปรากฎเอมใจไปทุก ผู้-
โดยสาร รู้รักแท้แม่ที่ กล้า-
ให้ โดยไม่ขวยเขิน กิริยา-
ลูก หลับตาอมยิ้มด้วยอิ่ม ใจ-
ปลื้ม มาถึงรถหยุดที่จุด หมาย-
ลง หน้าป้ายกางร่มห่มผ้า ให้-
ลูก เปียกฝนหลบคาศาลา ไม้-
ค้ำ อยู่ใต้ริมหลังระฆัง นั้น-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
