เพียรตะกายหมายคว้าอุราหวัง
รักประดังสั่งความตามวิถี
ดุจสายธารซ่านซ่าของวารี
ไหลเร็วรี่จี้เจาะซอนเซาะแรง
ถึงบั้นปลายสายธารที่ซ่านซ่า
กลับอ่อนล้าซาฤทธิ์หมดพิษแฝง
ด้วยสังขารผ่านแผกเกินแจกแจง
ดุจดั่งแสงสายัณห์ตะวันรอน
นั่งรำพึงถึงตัวตนยามหม่นล้า
พร้อมแววตาฝ้าฟางพลางถอดถอน
ยากเรียกชื่นคืนกลับด้วยลับจร
ทิ้งอาวรณ์ย้อนเตือนเป็นเพื่อนเคียง...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
