ผ่านไทรโยคโศกรันทดสลดจิต
เหมือนสะกิดพิษใจให้กำสรวล
รักเก่าก่อนย้อนฝันให้รัญจวน
ประคองนวลสรวลสันต์จำนรรจา
เห็นน้ำตกอกอุราน้ำตาไหล
สองปรางซาบอาบชลนัยน์อาลัยหา
อยากชิดอยู่คู่กันกับขวัญตา
เล่นธาราคราครั้งเหมือนดังเคย
แสนวิโยคโศกใจกว่าไทรโยค
รักบินโบกเบือนหนีฤดีเอ๋ย
ช้ำเศร้าโศกโยกรักไม่พักเชย
รักราเลยแรมร้างโอ้นางจร...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
