Re: เมื่อความเหงาพัดมา...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 พฤษภาคม 2024, 12:06:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อความเหงาพัดมา...  (อ่าน 44518 ครั้ง)
-:-ซีฟง-:-
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 7
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 50



« เมื่อ: 25 มีนาคม 2011, 12:36:PM »


ก า ร เ ดิ น ท า ง ยั ง ไ ม่ ห ยุ ด สิ้ น
ไอกรุ่นกลิ่นดอกไม้ยังหอมหวาน
มื่อเวลาผ่านไปเชื่อว่าไม่นาน
จะกลับมาไหวหวานฝ่าความเหงาไป


ส า ย ล ม ยั ง ค ง เ ดิ น ท า ง ไ ม่ รู้ จ บ สิ้ น
ได้เสียงยลยินรับความหวั่นไหว
ความเหงาบนโลกที่กว้างไกล
มีมายมายเหลือเกินดอกไม้เอย


แ ล้ ว ส า ย ล ม จ ะ ผ่ า น ม า
แต่ก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านเฉย
ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย
ความเหงารอการรมตัวเหมือนอย่างเคย .. ดอกไม้สีชมพู


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s