Re: @..ฝึกแต่งโคลง..@

ผังของโคลงสี่สุภาพ เอก ๗ โท ๔

๐๐๐๐่๐้ ๐๐(๐๐)
๐๐่๐๐๐ ๐่๐้
๐๐๐่๐๐ ๐๐่(๐๐)
๐๐่๐๐๐้ ๐่๐้๐๐

นี่คือผังของโคลงสี่สุภาพที่ตำราบังคับว่า ตรงตำแหน่งทั้ง ๗ (ที่เน้นสีแดง)นั้น
ให้ใช้รูปวรรณยุกต์เอก(ไม้เอก) โดยไม่บังคับว่าจะเป็นพยัญชนะ เสียงสูง เสียงต่ำ หรือเสียงกลาง ใช้ได้หมด
หรือถ้าหาคำที่มีรูปวรรณยุกต์เอกไม่ได้ อนุโลมให้ใช้คำที่เป็นคำตาย คือคำที่สะกดด้วยพยัญชนะ แม่ กก แม่กด เแม่ กบ
และคำทีเป็นสระเสียงสั้นที่เป็นรัสสะ เช่น อะอิอุ ได้
ห้ามใช้รูปวรรณยุกต์อื่นๆ เช่น ไม้โท ไม้ตรี ไม้จัตวาในตำแหน่งดังกล่าว
(ยกเว้นในบาทแรกคำที่ ๔-๕ ให้ใช้เอกโท สลับตำแหน่งกันได้ แต่ไม่ใคร่นิยมใช้นัก)

ส่วนตำแหน่งที่เน้นสีฟ้านั้นคือตำแหน่งที่บังคับรูปวรรณยุกต์ โท(ไม้โท) โดยไม่บังคับว่าพยัญชนะต้นเสียงจะเป็นพยัญชนะเสียงใด
ห้ามใช้รูปวรรณยุกต์อื่น เช่นไม้เอก ไม้ตรี ไม้จัดวา และคำตาย เสียงสูงเสียงต่ำ เสียงสามัญแทนในตำแหน่งดังกล่าว
(ยกเว้นในบาทแรกคำที่ ๔-๕ ให้ใช้เอกโท สลับตำแหน่งกันได้ แต่ไม่ใคร่นิยมใช้นัก)

ตำแหน่งอื่นๆ(ภายในวงเล็บ) คือตำแหน่งที่ให้เติมคำสร้อยลงไปได้ในกรณีที่เนื้อความยังไม่ครบ
โดยคำสร้อย ให้ใส่ได้ในบาทที่ ๑ กับบาทที่ ๓ เท่านั้น และควรเว้นสร้อยเจตนัง(การใส่สร้อยตามใจชอบโดยไม่มีอยู่ในตำรา)

ความจริงยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอยู่อีกนิดหน่อย แต่ในที่นี้ต้องการกล่าวถึงเรื่องเอก ๗ โท ๔ เท่านั้น