เรื่องอักโข.ต้องเตรียมฝึก.เพื่อศึกษา
การร้องไห้.มีดีบ้าง...แค่ล้างตา
ไร้น้ำยา.อย่าร่ำไร.ฉัน..ไม่มอง
.......๑๐๙๑๓.......
อนิจจา..สาใจให้สมเพช
ยาวิเศษน้ำตา..คราหม่นหมอง
ทำไมต้องปล่อยให้รินไหลนอง
เก็บทั้งผองครองใจ..ในวันลา
ไม่แยแสแลตาเข้ามาปลอบ
เพราะไม่ชอบอ่อนแอแพ้เมินหน้า
ร้องให้ตาย..ไม่เห็นได้อะไรมา
เสียเวลา..บ้าบอเพราะอะไร
..แม่หญิงดอกคำ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
