ใช่ว่าไม่ ประสงค์ จะหลงรัก
แต่ต้องหัก ฤทัย ให้เฉลียว
ด้วยรักร้าง แรมรา มานานเชียว
เกลียวเชือกแน่น คลายผ่อน กลับหย่อนยาน
เหมือนดอกรัก เคยบาน พานแห้งเหี่ยว
เธอไม่เทียว มารด หมดประสาน
น้ำไม่ถึง จึงเฉา เศร้ามานาน
หนีซมซาน หลบเลียแผล แน่อกพรุน
อีกฝั่งฝัน อยากหวน คืนชื่นฉ่ำ
กลัวถลำ กว่าเดิม เพิ่มหัวหมุน
กลัวอกร้าว หนาวหนัก หากการุญ
กลัวเป็นจุล กว่าเก่า เหงาเช่นเคย
มิใช่ว่าเล่นตัวดอกกลัวช้ำ
ด้วยงามขำสวยเก๋เสน่ห์เผย
หนุ่มทุกวัยใคร่ปองจองทรามเชย
มิรู้เลยเมื่อไหร่เราได้คิว
เหมือนดอกรักปักไว้ในดินแห้ง
อากาศแล้งกลีบโรยสุดโหยหิว
เปรียบหมามองเครื่องบินชินภาพวิว
นั่งหน้านิ่วสิทธิ์แค่-แล,ตะกาย
ในเมื่อฝันมันมัวชั่วคืนค่ำ
หลงจนขำตัวเองเก่งปีนป่าย
มีความท้อล้อรุกทุกข์กล้ำกราย
คือผู้ชายรักคุดเพราะนุชเมิน..
ระนาดเอก
ด้วยงามขำสวยเก๋เสน่ห์เผย
หนุ่มทุกวัยใคร่ปองจองทรามเชย
มิรู้เลยเมื่อไหร่เราได้คิว
เหมือนดอกรักปักไว้ในดินแห้ง
อากาศแล้งกลีบโรยสุดโหยหิว
เปรียบหมามองเครื่องบินชินภาพวิว
นั่งหน้านิ่วสิทธิ์แค่-แล,ตะกาย
ในเมื่อฝันมันมัวชั่วคืนค่ำ
หลงจนขำตัวเองเก่งปีนป่าย
มีความท้อล้อรุกทุกข์กล้ำกราย
คือผู้ชายรักคุดเพราะนุชเมิน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
