Re: เชิญชวนแต่งกาพย์พันบท

(กาพย์ฉบัง ๑๖)
๑๙๒
ธรรมชาติวาดงามวามไหว กระซิบหัวใจ
ทุกเมื่อทุกยามเมื่อยล
๑๙๓
แสงแดดสายลมสายฝน ผาดแผ่วกมล
กระทบรู้สึกลึกซึ้ง

(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘)
๑๙๔
โรยแรงแสงอ่อน
แสงตะวันรอน       กระซิบผิวบึง
วะวิบวะวับ ระยับตราตรึง
เทพใดมากลึง สังวาลย์วัชรา
๑๙๕
เล่นแสงเล่นสี
พบูรูจี ราวมีมนตรา
ไล่แล่นแผ่นน้ำ       ชื่นฉ่ำเวลา
กระเพื่อมรำพา ราวริ้วสรวงสรรค์
๑๙๖
หัวใจกระเพื่อม
ระลอกละเลื่อม วาบหวำใจหวั่น
ภาพเก่าเงาหลอน สะท้อนวานวัน
นัยน์ตาชวนฝัน สะท้อนวาววาม
๑๙๗
บัดนี้ไม่มี
นัยน์ตาคู่ที่ บาดใจวาบหวาม
มายวลให้ยล แกล้งกลเจ็บกาม
บางสิ่งวิ่งลาม ท่วมท้นจนใจ
๑๙๘
โรยแรงแสงอ่อน
วูบเงาสะท้อน วิบวับวิบไหว
ผิวน้ำผิวบึง คิดถึงจึงไหล
ลามล่วงห้วงหทัย       ยามตะวันรอน ฯ

กามนิต, ๑๗ มิ.ย.๕๕