ขอโทษที...กลอนมันพาไป...
แต่งกวีกานท์กลอนหวังวอนสาว
ร่ายพจน์กล่าวถ้อยคำร่ำขานไข
ว่ามอบมานแดดวงหมดห้วงใจ
เพราะรักชอบหลงใหลฤทัยปอง
ถึงสาวสวยโฉมงามอร่ามแอร่ม
รักผลิแย้มเปิดเผยอละเมอผยอง
เกิดเป็นฝันไสวสว่างอย่างเรืองรอง
รักร่ำร้องโหยหายาใจครวญ
จึงฝากกลอนกานท์กวีนี้เพื่อเจ้า
ว่าตัวเราพี่นี้ฤดีป่วน
เพราะรักชอบฝันหาแม่หน้านวล
นึกรัญจวนป่วนจิตหวังชิดชม
หวังใจเราตรงกันสัมพันธ์ก่อ
สายใยรักถักทอส่อสุขสม
มอบจิตใจให้กันฝันภิรมย์
โอ้เอวกลมตอบรักหน่อยอย่าปล่อยนาน
Orion264(มือขวา)
๓๑ ตุลคม ๒๕๕๕