.jpg)
ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร
น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร
น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ
มองไดอารี่สีชมพู...อยู่ตรงหน้า
หยิบปากกาด้ามใหม่จากในโหล
มองมือถือหมองเศร้าเขาไม่โทร
หญิงคนโง่....ผู้หนึ่งซึ่งรอคอย
ทุกเศษเสี้ยวความรู้สึกบันทึกช้ำ
กลั่นกรองคำเขียนลงบรรจงถ้อย
หนึ่งมกราช้ำนักรักหลุดลอย
รักที่เริ่มจากร้อย...ทยอยติดลบ
ฝากน้ำตาเอาไว้กับไดอารี่
บันทึกที่เปื้อนช้ำจำต้องจบ
หยาดน้ำตาท่วมท้นล้นทำนบ
รักที่พบ....พลัดพรากจากกันไกล
---สะเลเต---
หยิบปากกาด้ามใหม่จากในโหล
มองมือถือหมองเศร้าเขาไม่โทร
หญิงคนโง่....ผู้หนึ่งซึ่งรอคอย
ทุกเศษเสี้ยวความรู้สึกบันทึกช้ำ
กลั่นกรองคำเขียนลงบรรจงถ้อย
หนึ่งมกราช้ำนักรักหลุดลอย
รักที่เริ่มจากร้อย...ทยอยติดลบ
ฝากน้ำตาเอาไว้กับไดอารี่
บันทึกที่เปื้อนช้ำจำต้องจบ
หยาดน้ำตาท่วมท้นล้นทำนบ
รักที่พบ....พลัดพรากจากกันไกล
---สะเลเต---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
