.......ฤา..ว่าจะรักคืน.............
โอ้หนอความรักฝากห้วง...............ดวงใจ
ทำจิตเพริศสดใส...............แซ่ซ้อง
รักนั้นฤาพลิ้วไหว................เหมือนดั่ง ลมนา
ไม่ปร่าปวดทรวงห้อง...............แน่แท้จากใจ
เหมือนผกาแต่งแต้ม................ผลิรัก
ให้ใฝ่หวนประจักษ์................ร่ำร้อง
ถ้อยคำกลั่นกรองถัก...............ด้วยรส ใจนอ
ล้วนต่อความรักต้อง...............สู่เข้าฤทัย
พิษรักต้องกลับสิ้น...............รักแท้
หว่านพจน์ไม่ผันแปร...............เปลี่ยนได้
ใจไม่หวั่นรักแน่...............จนแก่ ร่างแล
ทำจิตรักมอกไหม้................ใคร่ล้นรักจริง
โอ้หละหนอแม่น้อง.................นวลนาง
ใจอย่าได้อำพราง...............กีดกั้น
อุราจึ่งได้หมาง...............ร้องร่ำ ถึงแล
หวนหักรักแท้นั้น..............จึ้งต้องไม่ลวง
กระยาหงันสิ้นห้วง................แดนใด
ก็หวั่นนางตัดใจ...............ขาดดิ้น
รัมภา บ่ เหลือใย...............ใจจึ่ง ปวดนา
ใจพวั่นจนพลันสิ้น...............แต่ต้องรักคืน
ดวงดาราเต็มห้วง...............ฟ้าคราม
โอ้แม่นาลผ่องงาม................พิศใกล้
จันทร์จ้าแจ่มไร้หนาว..............ฤาว่า ไรนอ
ใจก็รักแท้ไซร้................จากห้วงดวงแด
ใจรักใฝ่มั่นแท้...............จากพี่
ล่วนบ่หม่นวจี.................ที่ให้
จากคำพจน์แม้นี้.................จงเที่ยง จริงเอย
จิตต่อมอบอกไหม้..................ไม่เลี้ยงรักนอ
ดวงใจไม่หวั่นร้อง.................ก้องครวญ
ใจสั่นพรั่นจิตทวน..............ร่ำไห้
แต่แม้นถิ่นคื่นหวน..................ย่อมกลับ รักนอ
หว่านพนจ์อ้อนรักไว้.................กู่ก้องอุรา
จากคำที่พร่ำแท้................ดวงแด
ทำอกไม่มีแผล..............ตอกย้ำ
ใจนี้จึ่งรักแท้...............ภนะ ร้อยนา
ล้วนแต่จริงใจล้ำ...............บ่ร้างจืดจาง
นวลรัมภารักไซร้................งามจริง
ใจคิดจิตประวิง..............ร่ำร้อง
นวลงามแจ่มกว่าหญิง..........ล้านหมื่น แสนแล
นวลประแป้งกลิ่นซ้อง.........ติดไซร้ชายหลง
โอ้หนอความรักฝากห้วง...............ดวงใจ
ทำจิตเพริศสดใส...............แซ่ซ้อง
รักนั้นฤาพลิ้วไหว................เหมือนดั่ง ลมนา
ไม่ปร่าปวดทรวงห้อง...............แน่แท้จากใจ
เหมือนผกาแต่งแต้ม................ผลิรัก
ให้ใฝ่หวนประจักษ์................ร่ำร้อง
ถ้อยคำกลั่นกรองถัก...............ด้วยรส ใจนอ
ล้วนต่อความรักต้อง...............สู่เข้าฤทัย
พิษรักต้องกลับสิ้น...............รักแท้
หว่านพจน์ไม่ผันแปร...............เปลี่ยนได้
ใจไม่หวั่นรักแน่...............จนแก่ ร่างแล
ทำจิตรักมอกไหม้................ใคร่ล้นรักจริง
โอ้หละหนอแม่น้อง.................นวลนาง
ใจอย่าได้อำพราง...............กีดกั้น
อุราจึ่งได้หมาง...............ร้องร่ำ ถึงแล
หวนหักรักแท้นั้น..............จึ้งต้องไม่ลวง
กระยาหงันสิ้นห้วง................แดนใด
ก็หวั่นนางตัดใจ...............ขาดดิ้น
รัมภา บ่ เหลือใย...............ใจจึ่ง ปวดนา
ใจพวั่นจนพลันสิ้น...............แต่ต้องรักคืน
ดวงดาราเต็มห้วง...............ฟ้าคราม
โอ้แม่นาลผ่องงาม................พิศใกล้
จันทร์จ้าแจ่มไร้หนาว..............ฤาว่า ไรนอ
ใจก็รักแท้ไซร้................จากห้วงดวงแด
ใจรักใฝ่มั่นแท้...............จากพี่
ล่วนบ่หม่นวจี.................ที่ให้
จากคำพจน์แม้นี้.................จงเที่ยง จริงเอย
จิตต่อมอบอกไหม้..................ไม่เลี้ยงรักนอ
ดวงใจไม่หวั่นร้อง.................ก้องครวญ
ใจสั่นพรั่นจิตทวน..............ร่ำไห้
แต่แม้นถิ่นคื่นหวน..................ย่อมกลับ รักนอ
หว่านพนจ์อ้อนรักไว้.................กู่ก้องอุรา
จากคำที่พร่ำแท้................ดวงแด
ทำอกไม่มีแผล..............ตอกย้ำ
ใจนี้จึ่งรักแท้...............ภนะ ร้อยนา
ล้วนแต่จริงใจล้ำ...............บ่ร้างจืดจาง
นวลรัมภารักไซร้................งามจริง
ใจคิดจิตประวิง..............ร่ำร้อง
นวลงามแจ่มกว่าหญิง..........ล้านหมื่น แสนแล
นวลประแป้งกลิ่นซ้อง.........ติดไซร้ชายหลง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
