หลวงเทอมิเนเตอร์...ทะเล่อท่า
บึ่งกระไซต์...ไคลคลา...ถลาหิน
สองพระเนตร...ส่องหา...กระลาพิน
บีบแตรปิ้นนน !...ไล่หมา...ประสาบวม
มือก็ควง...Big Gun...มะหลันหลุน
ใส่กระสุน...หยิบแว่น...ระแบรนด์สวม
เท่ห์พะโล...โก้ก่อง...มะหล่องกวม
ลุง ฯ จะอ่วม...ซี้แก๋...มะแหง๋ชัวร์
พบ "รพี ฯ"...อุ้ม "ดิน"...เหาะบินหนี
สมฤดี...หลวงเทอ ฯ...กระเหลอหลัว
จึ่งขยับ...ปืนยิง...กะลิงรัว
ลุงซะหัว...ปี้ป่น...สกนธ์พรุน
แล้วก็ฉุด..."ดิน"น้อย...มะหลอยหลาย
ซ้อนกะท้าย...บิ๊กไบค์...คระไลปุ๋น
ผ่านลำปาง...เชียงใหม่...ไถลลุน
ไปแวะแช่...น้ำอุ่น...กระกรุ่นเพลิน
ศรีเปรื่อง
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๖
ยิงเข้ามา ฮา ฮา ข้าไม่เจ็บ
เท่าขี้เล็บ เห็บหมา ขี้ตาเขิน
ไม่ระเคือง ระคาย กายก้ำเกิน
หลวงตาเถิน มอบยันต์ กันลูกปืน
เห็นแดงเถือก เกลือกเนื้อ นั้นน้ำสี
เห็นรูมี กลวงโบ๋ เสื้อโหลผืน
ลิเกเก่า เกากลาก ฉากปีซืน
เรื่องไหลลื่น ตลอด ยอดแสดง
คว้าหมับไป ใช่นาง ซ้อนข้างหลัง
ดูสินั่ง คอตก หน้าอกแข็ง
ซิ่นใส่หลวม น่วมเนื้อ เสื้อสีแซง
เสียงพร่าแปร่ง เอ่ยเอื้อน เหมือนผีพราย
อมนุษย์ ขุดซาก จากป่าช้า
ใช้มนตรา กำกับ ปรับขยาย
สูดชื่นชม สมปอง สองวันตาย
ซ่อนแม่สาย ละอินดอง ตัวของจริง
ตัวจริง เสียงจริง - เป็นหวัดนิดๆ ไอหน่อยๆ
บางคำไม่สัมผัสรูป ขออนุญาตสัมผัสเสียง
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
