เช้าหนึ่ง...เมื่อวังน้ำเขียว
สายธารหมอกเช้านวลขาวเคลื่อนลอยจากฝั่งตะวันตก
ทอดยาวจนสุดปลายอีกฝั่งคือตะวันออก
เทือกเขาเขียวขจีสลับลายเรียงซ้อนเป็นฉากอยู่เบื้องหลัง
ตัดเขียวมรกตแกมเหลืองอำพันตระการตาร้อยพันหมื่นฝักข้าวโพด
แสงแดดที่แสนเกียจคร้านค่อยๆคืบคลานลงจากเตียงนอน
เสียงกระซิบซาบด้วยถ้อยคำของหนุ่มสาว
หยาดหยดจากน้ำค้างกลางหาว
เสียงร้องดังก้องลงมาจากดวงดาว
สายลมที่แสนเหน็บหนาว
เสียงเพลงท่วงทำนองมาลีฮวนน่า
หนุ่มใต้หนวดงามกับใบหน้าฉาบยิ้ม
กลิ่นกาแฟอบอวลลอยโชยโอบกอดบ้านเดียวดายบนเนินเขา
ดูซิ ...คลื่นลมที่ไม่อาจคาดเดา
กำลังโศกเศร้าอยู่เหนือเขื่อนมหึมาที่เงียบสงบ
...
สกินเฮด
18/10/52
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
15 พฤษภาคม 2024, 09:40:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ก วี เ ดี ย ว ด า ย (อ่าน 80010 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: