มี เรื่อง..อยาก เล่า ให้ฟัง
แต่ไม่อยากพูดดังดัง..ขยิบมาใกล้ใกล้
วันนี้ฉันพบคนที่ปลื้มล่ะ..รู้สึกเอมอิ่มใจ
ได้ทักทาย..ได้ยิ้มให้..ได้อยู่ใกล้กว่าเดิม
ฟัง อยู่..รึ เปล่า
หรือไม่อยากฟังเรื่องที่ฉันเล่า..ตั้งแต่เริ่ม
งั้นหยุดก็ได้..แต่ต้องหันมา..
ให้ฉันเห็นหน้าเช่นเดิม
ที่จริงฉันแค่อยากเติม..ช่องว่างระหว่างเรา
สิ่ง ที่ เธอ ได้ยิน..เป็น แค่ ข้อ อ้าง
มันเป็นเรื่องเล่าที่ฉันสร้าง..เพียงเพราะเหงา
ความลับคือฉันอยากเห็นหน้า..
อยากให้เธอรู้สึกถึง..ความคิดถึงบางเบา
เหตุผลเพียง.ไม่อยากปล่อยให้ใจเฉา...
เพราะขาดคำว่าเรา..เกิน 24 ชั่วโมง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
