วั น นี้ ฝ น ต ก พ รำ ๆ
สองเท้ายังต้องมาเดินย่ำ บนพื้นถนน
น้ำก็ขัง เศษดินก็ปะปน
มือหนึ่งก็ถือร่มกันฝน น่าระอา
- - - - - - - - - - -
แ ต่ ฉั น ก็ ยั ง ยิ้ ม ไ ด้
เพราะเดินฝ่าฝนไปกับคนรู้ใจ ย่อมสุขกว่า
เห็นเธอช่วยหิ้วของพะลุงพะลัง เดินคู่กันมา
นึกแล้วก็อยากตะโกนแข่งกับเสียงสายฝนว่า
- - รักเธอจัง - -
. . . .
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
