ดุจละครกำหนดบทมาให้
มิอาจทำตามใจในวิถี
ต้องดำเนินเดินนั่งอย่างบทมี
ให้ดูดีงดงามไปตามนั้น
จะชื่นชอบหรือไม่ในเนื้อเรื่อง
จะสิ้นเปลืองอารมณ์ข่มไม่หวั่น
ล้าอ่อนแรงแข็งใจไม่รำพัน
โหมประจัญสู้ทนบนเส้นทาง
อุปสรรคขวากหนามตามไม่หยุด
เหนี่ยวรั้งฉุดสุขไปให้ไกลห่าง
แม้ตั้งมั่นฝันไว้ไม่ปล่อยวาง
กรรมยังขวางกั้นไว้มิให้เจอ
เหมือนละครเรื่องใหญ่ใช้คนมาก
จึงลำบากลำบนคนเสมอ
แสงสีเสียงเอียงมุมคุมจนเบลอ
หากไผลเผลอบดบังระวังแจ
จึงเพียงหวังตั้งใจอยู่ในบท
ที่กำหนดมาให้โดยไม่แก้
จะขมขื่นฝืนใจไม่อ่อนแอ
สิ้นแสงแขอรุณหมุนมาเยือน
เมื่อชีพอยู่สู้ไปตามได้สิทธิ์
ละครแห่งชีวิตคิดเสมือน
พบเพื่อพรากจากไกลไม่คืนเรือน
คอยย้ำเตือนรู้สึก..สำนึกตน..
"กานต์ฑิตา"
๕ มกราคม ๒๕๕๗
add complete
by klonthaiclub fb
by klonthaiclub fb
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
