หลงเสน่ห์แม่มดจนหมดท่า
หลั่งน้ำตาอ้อนวอนอย่างร้อนร่าน
จงรีบไปรีบมาอย่ารอนาน
แม้ซมซานเพียงใดอยากได้เจอ
ไม่เคยเจอะรสสวาทประหลาดนัก
จึงหลงรักหัวทิ่มปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ
จะเป็นตายชั่งมันหมั่นปรนเปรอ
ถึงหาวเรออย่างไรก็ไม่กลัว
ได้ขึ้นชื่อลือชาหน้ากินเนส(บุ๊ค)
ของวิเศษอย่างนี้ใช่มีทั่ว
หนึ่งในล้านนั่นหนอขอพันพัว
ตามจับตัวแม่มดมาชดเชย
“ไพร พนาวัลย์”
...ประวัติศาสตร์ ตราจิต ทำคิดถึง
คืนซาบซึ้ง ทรวงเหน็บ เก็บมิเผย
หนุ่มซื่อที่ ตำรวจ ตรวจจับเคย
มาเวียนบ่อย จังเลย ชักเคยตัว...
...มิทันจะ เสกสรร บันดาลให้
พ่อเอาใจ ทำอวด เจียนปวดหัว
เซ้าซี้บ่อย เจ็บเข่า เวียนเข้าครัว
คดข้าวหม้อ เกือบรั่ว มัวแต่กิน...
...หากเวียนมา หาใหม่ ไม่ชักช้า
จะวางท่า แสร้งปลอบ มอบรักสิ้น
หลอกใช้เหมาะ เพราะฟลุ๊ค ทุกอาจิณ
กวาดถนน โกยดิน กินข้าวเย็น...
☆ รัตนาวดี ☆
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
