นั่งเหม่อมอง หม่นหมอง คราร้องไห้
เศร้าเสียใจ สุดซึ้ง จึงจบเห่
ความขมขื่น ขอจงอย่าหักเห
ไหลลงเล ให้หมด อย่าพบกัน
วันคืนผ่าน เนิ่นนาน ร้าวรานจิต
มืดสนิท เงียบเหงา รุกเร้าฉัน
มีเสียงคลื่น เป็นเพื่อน แม้เปลี่ยนวัน
ความสุขสันต์ ดับลง คงลืมเลือน
มองแสงดาว ระยิบ กระซิบว่า
จันทร์ดารา ยังอยู่ สู้เป็นเพื่อน
เติมพลัง กายใจ ไม่แชร์เชือน
แม้ดาวเดือน เลื่อนหลบ หวังพบเจอ
พันทอง
มาปลอบขวัญ ทันใด มิให้ร้อง
ยามเห็นน้อง จ้องดาวเดือน เหมือนพร่ำเพ้อ
จึงฝากลม ห่มใจ แทนให้เธอ
แล้วอย่าเผลอ ปล่อยใจ ไหลลงเล.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ยามเห็นน้อง จ้องดาวเดือน เหมือนพร่ำเพ้อ
จึงฝากลม ห่มใจ แทนให้เธอ
แล้วอย่าเผลอ ปล่อยใจ ไหลลงเล.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
