ร่องลมพัดรัตติกาลหมอกม่านปิด
คล้ายนิมิตอิสระชีวะเสี้ยว
ให้เห็นความสงบประกบเกลียว
ไร้ความเคี่ยวเข่นฆ่าแห่งอารมณ์
ความเย็นเยียบเทียบท่าอาณาเขต
หมู่ปลิงเปรตปลดปล่อยร่องรอยขม
ราตรีตากฝากหวังให้ชั่งชม
ปลดเงื่อนปมก่อนรุ่งจะพุ่งเยือน
ดาวระดา
คล้ายนิมิตอิสระชีวะเสี้ยว
ให้เห็นความสงบประกบเกลียว
ไร้ความเคี่ยวเข่นฆ่าแห่งอารมณ์
ความเย็นเยียบเทียบท่าอาณาเขต
หมู่ปลิงเปรตปลดปล่อยร่องรอยขม
ราตรีตากฝากหวังให้ชั่งชม
ปลดเงื่อนปมก่อนรุ่งจะพุ่งเยือน
ดาวระดา
โชติแสงรัศมิ์ชัดช่วงดวงเด่นฟ้า
เดือนดาราร่ายโลมประโคมเคลื่อน
หิ้งห้อยน้อยเล่นลมมาชมเดือน
มีความเงียบเป็นเพื่อนมิเลือนไกล
นิ่งฟังเสียงเพรงกาลพานละล่อง
ให้จังหวะทำนองตระกองไหว
ดั่งร้อยรักโอบไว้กับพงไพร
ส่งให้ใจรับรู้อยู่ไม่คลาย