ออกครรภ์แก่ แม่มา ห้าสิบเก้าหนาว
อยู่กับสาว บ่าวบุก วัยลูกหลาน
อยู่กับพี่ ดีน้อง เพื่อนพ้องพาน
แสนสนุก สุขสำราญ บ้านกลอนไทย
เริ่มหัดจิ้ม พิมพ์จ้อง สองตาอ่าน
เริ่มวางกานท์ ดิบดี ต้นปีใหม่..2554
สิบสองเดือน เคลื่อนคลาน ครบ.ผ่านไป
แสนน้อยใจ ได้มา ชราริน
จะใช้วัน บั้นปลาย ท้ายชีวิต
เพียรลิขิต งานรัก อักษรศิลป์
เป็นแม่หมู่ อยู่ช่วย ด้วยใจจินต์
กาพย์กลอนฉันท์ บรรณระบิล ถิ่น.สกล
แสร้งพาที ลีลา บ้าเบลอใบ้
โปรดอภัย ได้เสียด.สอด.ส่อ.สน
อารมณ์ร้อน กร่อนกลับ สัปดน
เคยจริงจน ปนเป็น ทะเล้นฮา
ประนมกร วอนไหว้ เทพไท้ท่าน
ใต้บาดาล พิมานแมน แดนโลกหล้า
ขออำนวย อวยพร ย้อนอีกครา
ทั่วถ้วนหน้า สุขสันต์ นิรันดร์ เอย
สุข สดชื่น สมหวัง สฤงคาร สถาวร
มีแด่...ทุกท่านและครอบครัว
ด้วยรักและเคารพยิ่ง
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
