มันเป็นความรู้สึก..สำนึกผิด
ไม่มีสิทธิ์สารภาพให้ทราบได้
จากที่เคยเฝ้ารออย่างพอใจ
เผลอรับใครบางคนเต็มท้นทรวง
เค้าเข้ามาเมื่อไหร่?..ก็ไม่รู้
รอเธออยู่ดีดี...ก็มีห่วง
ในความเงียบไร้ข่าวเธอกล่าวทวง
ใจอีกดวงอยู่แนบที่แคบพอ
จากที่เคยโหยหาเธอว่า...ห่าม
กลับอร่ามเรืองรองกว่าร้องขอ
เค้าทดแทนแสนรักเฝ้าถักทอ
เป็นการรอที่ลืมเพราะปลื้มแทน
ความอบอุ่นคุ้นเคยก็เลยรับ
เค้าทำให้ฉันหลับ...ในอ้อมแขน
"ขอบใจนะ"ที่ไม่ยอมพร้อมเป็นแฟน
เพราะขาดแคลนจากเธอ..ถึงเผลอทำ
ไม่มีสิทธิ์สารภาพให้ทราบได้
จากที่เคยเฝ้ารออย่างพอใจ
เผลอรับใครบางคนเต็มท้นทรวง
เค้าเข้ามาเมื่อไหร่?..ก็ไม่รู้
รอเธออยู่ดีดี...ก็มีห่วง
ในความเงียบไร้ข่าวเธอกล่าวทวง
ใจอีกดวงอยู่แนบที่แคบพอ
จากที่เคยโหยหาเธอว่า...ห่าม
กลับอร่ามเรืองรองกว่าร้องขอ
เค้าทดแทนแสนรักเฝ้าถักทอ
เป็นการรอที่ลืมเพราะปลื้มแทน
ความอบอุ่นคุ้นเคยก็เลยรับ
เค้าทำให้ฉันหลับ...ในอ้อมแขน
"ขอบใจนะ"ที่ไม่ยอมพร้อมเป็นแฟน
เพราะขาดแคลนจากเธอ..ถึงเผลอทำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
