๐ ลานอิฐ ๐
๐ เพียงผากผ่าวแผ่วผิวพอพลิ้วผ่าน
กระทบลานกรำแสงกำแพงสวน
กระไอพร่ากล้าแผดกร้านแดดอวล
กระทบล้วนมวลแล้งแห่งฤดู
๐ สะพานอิฐคร่ำครึ ฤดูก่อน
กะเทาะร่อนกร่อนสีที่ทอดอยู่-
อย่าท้าทายปรายแดดแผดอณู
ประหนึ่งผู้รู้กาลประมาณตน
๐ จงหยัดยืนฝืนทนรอสักนิด
สะพานอิฐผ่าวลานผ่านกาลหม่น
คงชำระชะล้างลงทางจน
เอ่อท้วมท้นหม่นพรูอณูดิน
๐ กว่าพรรษามาครบบรรจบสู่
ก่อนพรั่งพรูพลิ้วผ่านบนลานหิน
อยู่สง่าผ่าเผยอย่างเคยชิน
จวบจนสิ้นคิมหันต์คงผันดวง....
๐ เพียงชั่ววูบลูบพรายด้วยสายหมอก
แผ่วระลอกดั่งสายจากปลายสรวง
โลมชีวิตอิฐผากจากผ่าวทรวง
ให้ผ่านล่วงช่วงผ่าวที่พราวลาน
๐ ประโลมแรกแทรกสู่อณูลึก
ทุกรู้สึกผนึกคลายสายประสาน
ประโลมนั้นผันอยู่ครู่ประมาณ
แต่เปรียบกาลผ่านสู่มิรู้วาย
ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ
กระบี่เดียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
