ยี่สิบสองกันยาพาเจ้าหล่อน
ไปพักผ่อนพัทยาพาสุขสันต์
ดูฟองคลื่นรื่นรมย์ชมตะวัน
แล้วชวนกันเข้านอนแต่ตอนเย็น

โรงแรมนี้มีเพียงแต่เตียงเดี่ยว
ผมแลเหลียวโซฟาหาไม่เห็น
จะเป็นสุภาพบุรุษสุดลำเค็ญ
จึงจำเป็นต้องนอนข้างอย่างเกรงใจ

พอตกดึกตึกตักเธอทักผม
ว่าผ้าห่มที่นี่มีอีกไหม
น้องช่างหนาวเปล่าเปลี่ยวดวงฤทัย
ทำอย่างไรช่วยทีพี่kaikarn

เพราะฉลาดกว่าใครในที่นี้
รีบเร็วรี่หรี่แอร์แม่ตาหวาน
เหงื่อแตกพลั่กตัดพ้อทรมาน
เธอยืนกรานให้ผมนวดปวดเมื่อยตัว

พอนวดไปหัวใจผมไหวหวั่น
มือไม้สั่นถูกผิดจิตสลัว
เนื้อเธอนุ่มเนียนมากอยากพันพัว
แต่ว่ากลัวผิดศีลธรรมจำใจนอน

วันรุ่งขึ้นตอนกลับขับไปส่ง
ผมยังงงเธอโกรธาว่าสั่งสอน
วันวันดีแต่เล่นเป็นแต่กลอน
น่าไปออนบางกระบือคงลือชา

ผมจึงมีข้อสงสัยมาไถ่ถาม
หนึ่งคนงามทำไมให้นวดขา
สองทำไมหล่อนโมโหเรานา
สามที่ว่าบางกระบือคืออะไร

ขอขอบคุณล่วงหน้ามาที่นี้
เพราะคนดีกำลังทุกข์ไม่สุกใส
เชิญกูรูทุกท่านบ้านกลอนไทย
มาช่วยไขทั้งสามข้อ...ขอขอบคุณ