Re: ~~~ รักสามฤดู ~~~

อ้างจาก: ปู่ริน ดอนบูรพา ที่ 12 เมษายน 2013, 11:17:AM

ฤดูร้อน...แสนร้อนใจไร้คนกอด
อยากอ้อนออดเคลียคลอหนอทูนหัว
รักแรมร้างห่างน้องหมองมืดมัว
ชักเริ่มกลัวแก่ตายไร้คนชม

ฤดูหนาว...สุดหนาวหนักรักสลาย
น้องหนีหายเหมือนตายจากฝากขื่นขม
เจ็บทุกคราวหนาวทุกครั้งนั่งตรอมตรม
รักพี่ล่มล้มพังทั้งยังหายใจ

ฤดูแล้ง...ใจแห้งเหี่ยวเปรี่ยวเปล่าจิต
เฝ้าครุ่นคิดแก้ปัญหาพาหวั่นไหว
ใจน้องแล้งเธอแกล้งพี่แล้วหนีไกล
อยู่แห่งใดรีบกลับมารักษากาย

ใจบอบช้ำ...สามฤดูสู้ทนทุกข์
วันสงกรานต์เพื่อสนุกเราทุกข์มิหาย
ยืนทดท้อมองทะเลคลื่นเห่ทราย
ยังมิวายเห็นทรายช้ำ..เพราะน้ำทะเล.

ริน ดอนบูรพา
๑๒ เม.ย.๕๖

โอ้..คิมหันต์.. วันร้อนนัก รักร้อนหนัก
ให้ประจักษ์ รักหนักร้อน ตอนหักเห
หนักรักร้อน นอนรักร้าว น้าวรวนเร
เฝ้าทุ่มเท เธอเสแสร้ง แกล้งรักเรา

โอ้..เหมันต์.. ฝันหน้าหนาว สาวน่ากอด
ยังพร่ำหยอด พรอดคำรัก ภักดีเจ้า
ขอกอดเกย เขนยแนบ อิงแอบเนาว์
เหลือเพียงเงา เศร้ารักร้าว วันหนาวลา

วัสสานะ.. จะเฝ้ารอ ขอรักใหม่
รักยิ่งใหญ่ อบไอกรุ่น อุ่นทรวงข้า
ตั้งตารอ ขอรักหล่น กับฝนมา
คงค้างคา ตารอแห้ง แล้งฝนปราย

สามฤดู.. ที่อยู่ไป ใจสะท้าน
งานบุญบ้าน สงกรานต์ไห้ ใจสลาย
คลื่นกำสรวล ครวญถมทับ กับผืนทราย
รักก็กลาย หายลอยลับ กับคลื่นลม

Moo Dum

เคารพรัก

เหมันต์ = ฤดูหนาว  คิมหันต์ = ฤดูร้อน  วัสสานะ = ฤดูฝน