ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[kk007]

ด้วยคิดตื้นจึงลืมค่าราคาคน

ด้วยคิดตื้นจึงพลีตนให้เขาพร่า

ด้วยคิดตื้นจึงไม่ทันเล่ห์วาจา

ด้วยคิดตื้นจึงเสียท่าเปื้อนราคี


ใช่ไม่รู้แต่เป็นด้วยความหลง

เขาบรรจงหลอกเร้าด้วยแสงสี

ลืมคำสอนคำวอนบรรดามี

เพลินวจียอมแลกด้วยพรมจรรย์


เมื่อเผลอพลาดก็เพลี่ยงพล้ำ

เขาขย้ำอย่างสุขสันต์

ตะโบมโลมลูบเมามัน

สมเสร็จพลันก็จากไป


แล้วใครเล่ามานั่งเศร้าเสียจริต

แล้วใครเล่ามาหงุดหงิดยามเมนส์หาย

แล้วใครเล่ารับกรรมจากเดนชาย

แล้วใครเล่าต้องอับอายคนทั้งซอย!

[ไผ่เดียวดาย]

ลวงหลอกใจ ใครหลายคน แล้วโยนทิ้ง
ไม่รักจริง ทั้งกลอกกลิ้ง  สร้างปัญหา
รักอย่างนั้น แค่หลอกฟัน มันระอา
เลวชั่วช้า ทั่วทั้งกาย ชายหลอกลวง

เป็นบทเรียน เขียนเอาไว้ สอนใจหญิง
อย่าสุงสิง ปล่อยตัวง่าย  ให้แหนหวง
มีแต่ช้ำ ถ้าเชื่อคำ ที่หลอกลวง
ห่วงนะห่วง สิ่งเสียไป ไม่ได้คืน

[มะดัน]

อันผู้ชายพายเรือนั้นเชื่อยาก
หญิงหลงปาก รักลวง ควงแล้วทิ้ง
หากหลวมตัว หลวมใจ ไม่ประวิง
เขาจะชิง สุกก่อนห่าม เหยียดหยามใจ

ขอตักเตือน เพื่อนสาว จำกล่าวถ้อย
มีไม่น้อย ผู้ชายเลว ที่เหลวไหล
ชายดีดี ก็ยังมี อยู่ถมไป
จะรักใคร ชอบใคร ให้ระวัง

[สายใย]

คนปากหวานก้นเปรี้ยวชอบเกี้ยวสาว
เสน่ห์พราวสาวชอบมอบความหวัง
เสนอใจให้เขาอกเราพัง
ไม่ยับยั้งใจตนต้องจนใจ

ขอต้อนรับkk007
เปรี้ยวจนเข็ดฟันมะดันหน้าตาใส
รูปหล่อหนอพ่อไผ่เดียวดายไง
ส่วยสายใยใบหน้าปลาพะยูน             

[kk007]

เขาเอ่ยพร่ำคำพลอดให้หลงผิด
หวังสนิทเนาแนบเสน่หา
ร้อยคำหวานมธุรสกริยา
เพียงคอยพร่าเธอเล่นเซ่นกลกาม

       สังคมเสื่อมใจอสัตย์จึงเรืองโรจน์
       คนใจโฉดแพร่ขยายไม่เกรงขาม
       เสื่อมสำนึกเสื่อมธรรมนำจิตตาม
       ทั่วเขตคามจะพึ่งใครนอกจากตน

หนึ่งต้องพึงสังวรให้จงหนัก
ใครบอกรักให้ชั่งใจทำไม่สน
แล้วลอบแย้มแง้มดูท่าหน้าตาคน
ให้ลึกจนเห็นเข้าไปในสันดาน

        สองอย่าด่วนไว้ใจให้ไปส่ง
        มีเขตคงบังคับกำกับสถาน
        ในบ้านเราเขาอาจสร้างสถานการณ์
        แล้วพร่าผลาญเราได้ไม่ยากเย็น

สามอย่าเที่ยวกับคนเพิ่งรู้จัก
ให้รู้หลักว่าเสี่ยงพึงหลบเร้น
อย่าเกรงใจใครจะว่าเที่ยวไม่เป็น
เราต้องเห็นแก่ปลอดภัยไว้ก่อนเอย

       
       

       

[ชมพูไพร]

ในเวลาปวดร้าวใจหม่นหมอง
ทุกข์ร่ำร้องเจ็บช้ำเศร้าตรม
ใจบางบางอ่อนไหวปวดระบม
ความขื่นขมเกาะกินระทมใน

คนใจดำทำเจ็บช้ำเจียนตาย
ช่างโหดร้ายลืมเรื่องราวน้ำตาไหล
สร้างรอยแผลรอยช้ำกลางหว่างใจ
ในดวงแดอาวรณ์รักคนล้างลา