ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[[Pink Carnation*]]

คืนนี้ในห้องของฉัน
ฉันนั่งร้องไห้กับพระจันทร์บนฟ้า
แสงดาวช่วยปลอบตลอดเวลา
สายลมช่วยเช็ดน้ำตา .."ด้วยความเข้าใจ"

ดึกแล้ว ยังนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง
มองออกไปพบฟ้ากว้างยิ้มให้
เหมือนบอกว่าอย่าไปใส่ใจ
อย่าร้องไห้เพื่อใคร .."ที่ไม่รักเรา"

[Kotchanan]

. . . น้ำ ต า ฟ้ า . . .
หยาดหยดมาบนใบหน้าฉัน
พร้อม พร้อมกับมือไหวสั่น
ที่ปาดมันอย่างไรก็ไม่หมดสักที
...                 ....
ถ้ า เ ง ย ห น้ า จ ะ ช่ ว ย ไ ด้ ไ ห ม ?
ไม่ให้มันหลั่งไหลมากกว่านี้
ก่อนที่หัวใจจะแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี
โปรดช่วยบอกสักวิธี.. ว่าฉันควรทำอย่างไร.

** กลอนเพราะ  +  ๑  ค่ะ  ยินดีต้อนรับนะคะ

[จีราวัฒน์]

คืนนี้หรือคืนไหนไหน
น้ำตาก็หลั่งไหลตลอดเวลา
นั่งร้องไห้ไม่เคยอายพระจันทร์บนฟ้า
เพียงอยากให้จันทร์บนฟ้ารู้ว่า..ข้าเสียใจ

น้ำตาคืนนี้
สายลมช่วยพัดทีได้ไหม
พัดให้มันไปตกบนหน้าใคร
แล้วฉันจะให้สายลมชมสักครา....

แต่ความจริงก็คือความจริง
มิเคยเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งที่ผ่านมาได้นี่คือ...ปัญหา
แต่ไม่มีใครทำผิดหรือถูกตลอดเวลา
เพียงแค่อยากให้น้ำตาที่ไหลมา...กลับกลายเป็นดาวบนฟ้าตลอดกาล

[ดิษฐา]

อยู่ลำพัง เคียงผืนฟ้า
สายฝนหล่นมา ชะล้างความเหงา
ก้อนเมฆลอยมาปลอบใจ เบา เบา
พระจันทร์ โปรยยิ้มให้คราวเศร้าใจ

ยามดึก หมู่ดาวมาทักทาย
สายลมนำพาความห่วงใย กระทบฝัน
คืนนี้เหงา  แต่อยู่ลำพังได้..กับท้องฟ้าใต้เงาจันทร์
แม้ค่ำคืนนี้ใจเงียบงัน แต่ไร้ความเศร้าใจ

ปล่อยน้ำตา รินไหล ลงสักพัก
ปลดปล่อยรักที่ล่องลอย บินหลุดไหล
อย่างห่วงเลย เข็มแข็งแล้ว ที่ร้องไป
เปล่าเสียใจ แค่ร้องไห้ที่โง่ ปล่อยใจรักใครเอง

[Sweft_Life]

ร้องให้..ไปพร้อมๆ..กับท้องฟ้า
แต่ก็ยัง..ไม่มีใคร..คอยเช็ดน้ำตา..ในเวลาที่เหงาอย่างนี้
ความอบอุ่นจากดวงดาว...ยังอบอุ่นไม่พอหรอกนะคนดี
ไม่อยากร้องให้ใต้แสงจันทร์ในคืนเหว่ว้า..ที่ฉันมี
...ในเวลานี้ ..ที่ไม่เหลือใคร.

ไปไม่รอดจริงๆด้วย 

[มั่น แซลี้]

ในยามที่เธอคิดว่าไม่เหลือใคร
โปรดมองดูใหม่ได้ไหมคนดี
ความรักความห่วงใยไม่เคยหน่ายหนี
เพียงเธอหลับตาแล้วฉันคนนี้...จะคอยเช็ดน้ำตาให้เธอยามไม่เหลือใคร

[[Pink Carnation*]]

ห ย า ด น้ำ ต า ใ ส
หยดลงมาเลียบไล่เคียงใบหน้า
ข้างๆแก้มตอนนี้มี ..แต่น้ำตา
ในหัวใจมีแต่ความเหงาไล่มา ..ทุกนาที

ตอนนี้ยืนอยู่ที่ระเบียง
กำลังเลียบเคียงกลอนรักอ่อนหวาน
แต่งไม่ได้ ต่อไม่ออก..เรื่องวันวาน
เพราะความรักที่เคยหวาน มันหายไป

เหม่อมองดูฟ้าสีดำ..มืดมน
แว่วเสียงดังกังวล.. อยู่ในหัว
"ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่ตรงนี้ อย่ากลัว"
ผลัน..ความมืดมัวก็หายไป

อ๋อ! ..พระจันทร์ เจ้านี่เอง
มาให้กำลังใจแถมแว่วเพลงบรรเลงเสียงผ่องใส
แถมยังมีดวงดาวตามมาทักทายอีกมากมาย
แล้วอย่างนี้ฉันจะร้องไห้ได้ยังไงนะเจ้าจันทร์

เล่นโผล่มาหาแบบไม่บอกอย่างนี้
สายลมก็พัด กำลังเย็นพอดี
ขอบคุณมากนะที่ ..มาส่งเข้านอน

เอาล่ะ ..ราตรีสวัสดิ์
ได้เวลาผ่อนพักกันแล้วล่ะคราวนี้
เก็บความห่วงใยของเจ้าไว้นะจันทร์ตัวดี
วันไหนที่เจ็บอีกนี้ ฉันจะร้องไห้ "ซบอกเธอ" ...

[ann]

คืนนี้ต้อง "ร้องไห้กับฟ้า"
ข้างกายมีแค่ความเหว่ว้ามาเคียงข้าง
ไม่มีคนที่เคยเดินร่วมทาง
ไม่มีแม้ผ้าเช็ดหน้าบาง ๆ ซับน้ำตา

" แล้วจะผ่านคืนนี้ไปได้ใหม "
คือคำถามที่ถามใจอยู่ตอนนี้
รู้สึกว่าหมดแล้วความเข้มแข็งที่เคยมี
เมื่อขาดเธอคนดีเคียงข้างกาย

[[Pink Carnation*]]

ท้องฟ้าจ๋า ..
คืนนี้ทำไมดวงดาราดูไม่สุขสันต์
พวกเจ้ามัวแต่คิดถึงอะไรกัน
แล้วทำไมพระจันทร์ถึงดูไม่สมดุล

มีใครเล่าทำให้พวกเจ้าเศร้า
งั้นคืนนี้ฉันจะเป็นเงาให้ ..เอาไหม
นั่งมองพวกเจ้า ใช้ลมหายใจแผ่วเบาคลายเศร้าใจ
แทนการที่พวกเจ้านั่นเคยช่วยปลอบใจ
นี่ใช่ไหม ที่เขาเรียกว่า "ขอบคุณกันและกัน.."

[ตะวันฉาย]

...เงยหน้ามองบนฟ้ายามโหยไห้
กับหัวใจที่เจ็บซ้ำระกำหนา
ร้องไห้เถิดลบความซ้ำในอุรา
ปล่อยให้น้ำตาไหลรินเคล้าอกเรา
หากวันนี้หัวใจยังสะอื้นไห้
ปล่อยรินไหลไปพร้อมกับใจเขา
หากวันนี้ไม่มีแล้วคำว่า เรา
ปล่อยความเศร้าไปกับฝนบนฟ้าไกล...
ร้องไห้กับฟ้ายามฝนหลั่ง
ก็เพียงหวังฟ้าหลังฝนย่อมสดใส
พอเถิดหนากับความซ้ำในหัวใจ
มีเท่าไหร่ร้องออกมาให้ฟ้าฟัง...

[bourana]

เหงา..
ทำได้แค่นั่งนับดาวอย่างหวั่นไหว
มองไปรอบกายไม่เห็นใคร
ได้ยินแค่เสียงลมหายใจที่แผ่วเบา

เหงา..
ทำได้แค่ตะโกนในใจอย่างเศร้า-เศร้า..ว่ามันเหงา
เพื่อนที่มีตอนนี้ก็คือ..เงา
เพราะข้างกายว่างเปล่าไม่เห็นใคร