ว่างเปล่า...

คืนที่ท้องฟ้า...ไร้ซึ่งแสงดาว
ความรู้สึกอันสั่นร้าว...โอบล้อมอารมณ์เราที่หวั่นไหว
น้ำตาพร่างพราวส่องระยิบแทนแสงดาว...บนฟ้าไกล
สองแขนที่ยื่นออกไป...โอบกอดได้แค่เพียงตัวเรา

ไขว่คว้า...หาใครสักคน
ที่มาช่วยดับความทุกข์ทน...ดิ้นรนให้พ้นกับความเงียบเหงา
ข้างกายไม่เคยมีใคร...ที่สัมผัสได้แค่เพียงภาพเงา
จับมือกับความว่างเปล่า...อยู่อย่างเหงา - เหงาตลอดมา

อยากเรียนรู้กับ...ความรัก
ถึงแม้ต้องเจ็บ...ต้องอกหัก...ยังดีซะกว่า
ความรักเป็นเช่นไร...รู้สึกดีแค่ไหนยามสบตา
อย่างน้อยก้อยังได้รับรู้ว่า...เรามีคนห่วงหาใส่ใจ

บอกลากับความว่างเปล่า
ขอให้สิ้นสุดความเหงา...นับจากวันนี้ได้ไหม
ความว่างเปล่าช่างโหดร้าย...ทำลายหัวใจ
เหมือนกับชีวิตนี้จะรักใครไม่ได้...ไม่มีคนข้างกาย...สักคน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ว่างเปล่า... (อ่าน 1931 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้