ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

เดือนมิดับมิลับเร้นเด่นยิ่งนัก

ดวงโตยักษ์ย่อมย้อมยลหยอกเย้า

มันไร้คนข้างกายดังตัวเรา

ไร้หมู่ดาวพร่างพราวพิศแพร่งพราย

จันทร์กระจ่างต่างจากใจที่เงียบเหงา

มันแสนเศร้าเพราะไร้คู่อยู่ที่หมาย

นั่งคนเดียวเปลี่ยวอารมณ์อยู่มิคลาย

ช่างเดียวดายในอารมณ์ตรมร่ำไร

นั่งนิ่งนิ่งได้ยินจันทร์กระซิบบอก

เหมือนมาตอกและย้ำให้ใจหวั่นไหว

พระจันทร์ขอดวงดาวแค่ดวงใด

ดวงหนึ่งไซร้มาอยู่เคียงเพียงใกล้กัน

มิต้องถึงหนึ่งแสนหรือหมื่นล้าน

มิต้องลานละตาเป็นสุขสันต์

ขอดวงเดียวเท่านั้นก็แล้วกัน

เหมือนกับฉันขอเคียงเพียงหนึ่งคน

---------------------------------------------------


จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า    ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน จะอยู่ใกล้หรืออยู่ไกล   จะอย่างไรให้เราได้พบกัน


-------------------------------------------------

เขียนไว้เมื่อคืนที่ฟ้าไร้ดาว  ... พระจันทร์สุดเหงา  .... ไร้ดาวข้างกาย ....

[ดาวระดา]

คืนเดือนดาวพราวแสงแจรงหล้า
ปลุกนภาจ้าแจ่มพราวจราวศรี
ผกายเพริศเกิดแสงแรงพลี(พะลีแปลว่ากำลัง)
ส่องราศีคลี่เสกอเนกนวล

คืนเดือนแรมแต้มรอยดั่งคอยรัก
ทิ้งรอยสักปักช้ำให้กำสรวล
คล้ายดาวรายหายเหมาเรรวน
มาดับด้วนผวนแดดั่งแพดาว


ขออนุญาต กำกับคำครับ ด้วยเป็นคำพ้องรูปมีการออกเสียงใกล้เคียงกัน
มิได้อวดภูมิแต่อย่างใด ครับ

[Kotchanan]

ดาวรำพัน (ถึงเดือนเดียวดาย)

ดับสิ้นแล้ว แววดาว คืนหนาวเยียบ
ดวงจันทร์เทียบ เหยียบเวหา นภาหาว
สุกไสว ประกายผลึก ลึกวาว
ขจรพราว กราวหาส หยาดอารมณ์

เหตุไฉน ไยเดือน จึงเอื้อนเอ่ย
รำพันเปรย เชยชื่น ว่าขื่นขม
ดาวหรี่แสง แหว่งวิ่น แผ่นดินชม
นวลจันทร์สม โฉมแฉล้ม กว่าแรมเดือน

จำจากจร อุทรสรวง ลับห้วงหาว
สะบัดร้อนสะบัดหนาว ดาวเสมือน
คิดเสียว่า ดาริกา มิลาเลือน
ยังเหย้าเยือน เกลื่อนเวหน ม่านมนต์จันทร์

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

เหงาหัวใจข้างในยังสับสน

ยังร้อนรนจนประดุจจุดไฟเผา

เริ่มมีรักจันทร์สาดแสงจำแลงเงา

แต่ยังเศร้าเร้าหทัยมิหมายลืม

กลัวดวงดาวดวงนั้นมิรักตอบ

เพียงมาชอบลอบตามทำคล้ายปลื้ม

กลัวว่าเดือนอย่างเราจะถูกลืม

กลัวมายืมความรักแล้วจากไป

...

[ดิษฐา]

 

สายลมเย็นเยียบ
เลาะเลียบหัวใจอ่อนไหว
จับสายลมไม่อยู่.....ไม่รู้ทำไม
ก็คงคล้ายกับหัวใจเธอ
ดวงดาวที่ห่างไกล
ไม่ว่าวันไหนก็คว้าไม่ได้เสมอ
คล้าย คล้าย หัวใจเธอ
แม้จะได้เจอะเจอ  แต่เธอก็ไม่รักกัน

[/size]

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

พอดวงดาวเขามาก็ลากจาก

ดาวจำพรากจากไปให้ถวิล

เป็นเพราะจันทร์ปล่อยลอยรักในดวงจินต์

น้ำตารินหลั่งรนบนอาลัย

ตอนแรกกลัวดวงดาวจะตีห่าง

กลัวอ้างว้างมิวางจิตคิดผลักไส

บอกดวงดาวว่าให้เธอไปไกลไกล

แต่ในใจกลับร่ำร้องต้องการดาว

...

ไล่เธอไป ... ใจคิดถึง ... ยังตราตรึง ... ถึงเธอเสมอมา ...

ฉันเรียกร้องเอาความรัก...แต่พอได้มา ฉันเอง ... ฉันนี่แหละ ... ที่โยนมันทิ้งไป ด้วยมือ มือที่พยายามไขว่คว้าหาความรัก

มือเดียวกันนี่แหละ ...

ที่รัก ...

[สายใย]

เดือนเดียวดายใจร้าวเมิ่อดาวจาก
สิบห้าวันพลันพรากยากจะฝืน
ก็ดวงเดือนแจ่มหล้าสิบห้าคืน
แล้วเป็นอื่นหายไปไม่เคียงดาว

จะลงโทษโกรธดาวกระไรได้
ไม่ห่างหายแม้หม่นบนห้วงหาว
คืนไร้เดือน ดาวยังเกลื่อน นภาพราว
เดือนหรือดาว หนาวใจ ไม่แพ้กัน